بیان مسئله
زندگی مدرن، بیشاز هر زمان دیگری، ما را به صندلیها گره میزند؛ از پشت میزهای اداری و کلاسهای آنلاین گرفته تا رانندگیهای طولانیمدت، و حتی لحظههای استراحت مقابل تلویزیون. اگرچه ورزش و حضور در باشگاه بهعنوان راهکاری برای حفظ سلامت جسمانی توصیه میشود، پرسش بنیادین اینجاست: آیا فعالیت بدنی میتواند تاثیرات ساعتهای طولانی نشستن را خنثی کند؟
این موضوع، بحثهای گستردهای را در حوزه پزشکی و اپیدمیولوژی پیرامون تاثیرات بالقوه آن بر بیماریهای قلبیعروقی، بهویژه نارسایی قلبی، برانگیخته است. در این راستیآزمایی برآنیم با مرور مقالات به بررسی این نگرانی بپردازیم.
روش کار
نخست با روش PICO، واژگان کلیدی را از قبیل: Sedentary behavior؛ Prolonged sitting؛ Heart failure؛ Cardiovascular disease؛ Physical inactivity و Physical activity استخراج کرده و پساز یافتن MeSH terms در پایگاه اطلاعاتی PubMed، به جستوجوی مقالات پرداختیم.
نشستن طولانیمدت و سلامت قلب؛ وقتی ورزش کافی نیست
آنالیز دادههای مربوط به جمعیت متنوعی از جنوبشرقی آمریکا نشان داد افرادی با سطوح بالاتر رفتار کمتحرک، در معرض خطر بالاتر ابتلا به نارسایی قلبی قرار دارند. این ارتباط حتی پساز در نظر گرفتن دیگر عوامل خطر، مانند سن، فشار خون و دیابت، نیز باقی ماند. در مقابل، انجام فعالیت بدنی منظم بهعنوان عاملی محافظتی عمل کرده و بخشی از این خطر را کاهش داد (۱).
فعالیت بدنی میتواند نقش محافظتی را در برابر تاثیرات زیانبار نشستن طولانیمدت ایفا کند، اما این محافظت کامل نیست. در زنان مسنی که بیشاز ۱۰ ساعت از روز را بهصورت نشسته سپری میکردند، افزایش تعداد گامها و انجام فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید توانست بخشی از خطر ابتلا به نارسایی قلبی را کاهش دهد. با این حال، حتی فعالترین افراد میان کسانی که ساعات طولانیمدت مینشستند، همچنان نسبت به گروهی که زمان نشستن کمتری داشتند، در معرض خطر بالاتری قرار گرفتند. به عبارت دیگر، فعالیت بدنی منظم میتواند شدت پیامدهای منفی نشستن زیاد را کاهش دهد، اما قادر به خنثی کردن کامل آن نیست (۲).
راستیآزمایی: واقعیت مجازی به بازتوانی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس کمک میکند.
در راستای این مطالب، یافتههای مطالعهای طولی نشان داد که رفتارهای کمتحرک نظیر تماشای تلویزیون از سالهای جوانی تا میانسالی نیز با افزایش خطر بیماریهای قلبیعروقی مرتبط است. روند کلی نشان داد الگوی نشستن طولانیمدت در طول زندگی بهتدریج تاثیرات منفی خود را بر سلامت قلب آشکار میسازد (۳).
نشستن طولانیمدت و پیامدهای قلبی: شواهد تکمیلی
در مطالعهای آیندهنگر که روی ۱۲٬۶۰۸ فرد میانسال و مسن در انگلستان انجام شد، رابطه میان مدت زمان تماشای تلویزیون بهعنوان شاخصی از رفتار نشسته و خطر ابتلا به نارسایی قلبی بررسی شد. نتایج نشان دادند که بهازای هر ساعت اضافی تماشای تلویزیون در روز، خطر بروز نارسایی قلبی حدود ۱۰ درصد افزایش مییابد. این ارتباط، حتی پس از در نظر گرفتن دیگر عوامل خطر، مانند فعالیت بدنی و وضعیت تغذیهای نیز پایدار باقی ماند. یافتهها تأکید میکنند که صرفاً ورزش کردن کافی نیست و کاهش زمانهای طولانیمدت نشستن در زندگی روزمره اهمیت ویژهای دارد (۴).
راستیآزمایی: ویتامین دی باعث پیشگیری از عود علائم در بیماران مبتلا به ام.اس. میشود.
یافتههای یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز نتایج نشان داد که نشستن طولانیمدت با افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبیعروقی، دیابت نوع ۲ و مرگ زودرس مرتبط است. مهمتر اینکه این تاثیرات حتی پساز تعدیل برای سطح فعالیت بدنی نیز باقی ماندند، که نشاندهنده تاثیر مستقل رفتار کمتحرک بر سلامت قلب و عروق است (۵).
محققان انجمن قلب آمریکا نیز نشان دادند که نشستن طولانیمدت میتواند از طریق مسیرهایی همچون اختلال در متابولیسم گلوکز، افزایش مقاومت به انسولین، تغییر در جریان خون محیطی، و افزایش التهاب سیستمیک، بر سلامت قلب اثر بگذارد. در این مرور همچنین تأکید شد که کاهش زمانهای نشستن در طول روز، مثلاً با برخاستنهای مکرر یا انجام فعالیتهای کوتاهمدت، میتواند بهطور معناداری این تاثیرات منفی را تعدیل کند (۶).
راستیآزمایی: بهداشت دهان و دندان با سلامت قلب و عروق انسان مرتبط است.
خط قرمز ۱۰ ساعته و سلامت قلب
در یکی از جامعترین پژوهشها، دادههای ۸۹٬۵۳۰ نفر از بیوبانک بریتانیا با استفاده از شتابسنجهای مچی بررسی شد. نتایج نشان دادند زمانیکه رفتار کمتحرک روزانه از حدود ۱۰ ساعت فراتر رود، با ۴۰ درصد افزایش خطر نارسایی قلبی و ۵۰ تا ۶۰ درصد افزایش خطر مرگ قلبیعروقی مواجه میشوند. نکته قابل توجه اینکه این تاثیر حتی میان افرادی که توصیههای فعالیت بدنی (حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش در هفته) را رعایت کردند نیز باقی ماند (۷).
راستیآزمایی: رژیم DASH میتواند از بروز بیماریهای قلبی پیشگیری کند.
نتیجهگیری
نشستن طولانیمدت یک عامل خطر مستقل برای ابتلا به نارسایی قلبی و بیماریهای قلبیعروقی است. فعالیت بدنی منظم میتواند بخشی از این خطر را کاهش دهد، اما آن را بهطور کامل خنثی نمیکند. دادههای بیوبانک بریتانیا نشان دادند که نشستن بیشاز ۱۰ ساعت روزانه با ۴۰ درصد افزایش خطر ابتلا به نارسایی قلبی و تا ۵۰–۶۰ درصد افزایش خطر مرگ قلبیعروقی همراه است، حتی در افرادی که ورزش کافی داشتند. بنابراین، کاهش زمانهای طولانی نشستن در طول روز باید در کنار ورزش منظم بهعنوان یک راهکار مستقل برای سلامت قلب مدنظر قرار گیرد.
منابع
۱. Young DR, et al. Sedentary Behavior and Incident Heart Failure: The REGARDS Study. Circ Heart Fail. 2022; 15(3):e008912. doi:10.1161/CIRCHEARTFAILURE.121.008912
2. LaMonte MJ, et al. Sedentary Time and Incident Heart Failure in Older Women. JAMA Cardiol. 2024; 9(4):349-358. doi:10.1001/jamacardio.2023.6012
3. Tchicaya A, Lorentz N, Vögele C, et al. Lifetime television viewing and risk of cardiovascular diseases from young adulthood to midlife. Am J Prev Med. 2024; 66(2):234-243.
4. Wijndaele K, Brage S, Besson H, et al. Television viewing time independently predicts all-cause and cardiovascular mortality: the EPIC Norfolk study. PLoS One. 2011; 6(5):e20085. doi:10.1371/journal.pone.0020085
5. Patterson R, McNamara E, Tainio M, et al. Sedentary behaviour and risk of all-cause, cardiovascular and cancer mortality, and incident type 2 diabetes: a systematic review and dose–response meta-analysis. Am J Prev Med. 2019; 57(3):408-415. doi:10.1016/j.amepre.2019.05.004
6. Biswas A, Oh PI, Faulkner GE, et al. Sedentary time and its association with risk for disease incidence, mortality, and hospitalization in adults: A scientific statement from the American Heart Association. Circ Res. 2019; 124(4):600-615. doi:10.1161/CIR.0000000000000591
7. McDonough CW, Patel KV, Lee DC, et al. Device-Measured Sedentary Time and Risk of Heart Failure and Cardiovascular Death. J Am Coll Cardiol. 2024; 83(13):1203-1214. doi:10.1016/j.jacc.2024.02.011
از تاثیر تمرینات قلبیتنفسی و مقاومتی بر عملکرد حرکتی در بیماران دچار سکته مغزی چه میدانیم؟





دیدگاهتان را بنویسید