انجام ترکیبی از تمرینات هوازی و مقاومتی، به‌عنوان رویکردی چندوجهی در توان‌بخشی پس‌از وقوع سکته مغزی، می‌توانند هم عملکرد حرکتی و هم توانایی‌های شناختی بیماران را ارتقا بخشند.

بر اساس شواهد موجود، در حال حاضر ادعای «مداخلات رفتاری و خودمدیریتی می‌توانند کیفیت زندگی مبتلایان به صرع را بهبود دهند»، به‌طور قطعی تأیید نمی‌شود. می‌توان گفت این ادعا تا حدی درست است، اما شواهد آن محدود و نامطمئن بوده و انجام پژوهش‌های بیشتری برای اثبات آن ضروری است.

براساس نتایج مرور انجام‌شده، شواهد فعلی بسیار محدود و با قطعیت پایین هستند. در نتیجه، نمی‌توان با اطمینان گفت که استراتژی‌های انجام تست کووید-۱۹ به‌تنهایی باعث کاهش موارد ابتلا، بستری یا مرگ‌ومیر بیماران می‌شوند.

برخی شواهد از اثربخشی دارودرمانی در کاهش خطرات قلبی‌عروقی به‌ویژه در افراد پرخطر حمایت می‌کند، اما نتایج مطالعات دیگر نشان می‌دهند که این مداخله در افراد کم‌خطر ممکن است مزیت محدودی داشته و با عوارضی همراه باشد. بنابراین، آغاز درمان باید با درنظر گرفتن سطح خطر فردی، مشاوره بالینی، و ترجیحاً پس‌از ارزیابی دقیق فواید و مضرات آن انجام شود، به‌ویژه زمانی‌که گزینه‌های غیردارویی مانند اصلاح سبک زندگی نیز در دسترس قرار دارند.

براساس شواهد علمی موجود، پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی پس‌از خراش قرنیه نه‌تنها مزیت اثبات‌شده‌ای ندارد، بلکه ممکن است بی‌فایده یا حتی مضر باشد.

شواهد علمی فعلی برای توصیه رسمی یوگا به‌عنوان یک درمان مؤثر کافی نیستند. بیشتر مطالعات انجام‌شده محدود، پراکنده و با طراحی‌های علمی ضعیف بوده و حجم نمونه‌ها نیز کوچک بودند.

روش شرایط ایسکمی دور یک راهکار نوآورانه و کم‌هزینه است که می‌تواند به‌طور بالقوه از مغز در برابر آسیب ناشی از سکته مغزی محافظت کند. هرچند یافته‌های اولیه، به‌ویژه در مطالعات حیوانی، امیدبخش بوده و این روش از نظر ایمنی قابل‌قبول به نظر می‌رسد، شواهد انسانی برای اثبات قطعی تأثیر آن بر پیشگیری یا درمان سکته مغزی کافی نیست. انجام پژوهش‌های بزرگ‌تر و استانداردتر در آینده می‌توانند مشخص کنند که این روش واقعاً در بهبود پیامدهای سکته مغزی ایسکمیک نقش دارد یا خیر.

آپاندکتومی لاپاروسکوپیک تک‌برش (SILA) از نظر اثربخشی، عوارض، طول مدت بستری، و بهبودی، تقریباً به اندازه روش چندبرش (CLA) مؤثر است. تفاوت اصلی در جنبه زیبایی پوست و محل زخم است که در روش تک‌برش بهتر دیده می‌شود.

شواهد علمی نشان می‌دهند که تمرینات مقاومتی برای بیماران مبتلا به سکته مغزی روشی بی‌خطر و مؤثر در افزایش قدرت عضلانی، بهبود تعادل و بخشی از عملکرد حرکتی است.

نتایج مرور نظام‌مند کاکرین حاکی از آن هستند که شواهد موجود برای اثبات تأثیر مثبت امگا-۳ بر بهبود نوروپاتی دیابتی کافی نیستند. اگرچه این مکمل‌ها ممکن است ضرری نداشته باشند، تا این لحظه شواهد علمی قوی برای تأیید اثر درمانی آن‌ها وجود ندارد.

در جمع‌بندی کلی می‌توان گفت که، ادعای «مصرف مکمل کلسیم پیش‌از بارداری برای پیشگیری از بروز فشار خون بالا و عوارض بارداری» با شواهد علمی فعلی تأیید نمی‌شود. بهترین راه این است که زنان، چه پیش‌از بارداری و چه در طول آن، با پزشک خود مشورت کنند تا بر اساس وضعیت بدنی و نیازهای خاص‌شان، درباره مصرف مکمل‌ها تصمیم بگیرند.

با توجه به مرور شواهد موجود تا سال ۲۰۲۴، می‌توان گفت که ادعای «واکسن‌های RSV، بی‌خطر و اثربخش هستند»، تا حد زیادی درست است. واکسن‌های نسل جدید (به‌ویژه نوع پیش‌اتصالی پروتئین F) نه‌تنها ایمنی بالایی دارند، بلکه در گروه‌های پرخطر مانند سالمندان و نوزادان نیز به‌طور معناداری از بروز بیماری و بستری پیشگیری می‌کنند. به زبان ساده، این واکسن‌ها گامی مهم در کاهش بار جهانی بیماری RSV بوده و انتظار می‌رود در آینده به بخشی از برنامه‌های واکسیناسیون فصلی تبدیل شوند.