بررسی‌ شواهد نشان می‌دهد نرخ بقا در سرطان‌های مختلف، متفاوت است. بیماران مبتلا به سرطان‌های تیروئید، پروستات، پستان و ملانوما، بالاترین شانس زندگی را دارند، درحالی‌که سرطان‌های پانکراس، کبد و ریه هم‌چنان دشوارترین انواع سرطان برای درمان محسوب می‌شوند.

شواهد علمی معتبر نشان نمی‌دهند که خوابیدن کنار موبایل برای سلامت خطرناک باشد. امواج تلفن همراه در حدی نیستند که آسیب‌زا باشند، اما نور صفحه و استفاده نادرست می‌تواند کیفیت خواب را کاهش دهد.

هنوز هیچ داروی تائیدشده‌ای برای بازسازی دندان در انسان وجود ندارد. در نتیجه، این فکت در حال حاضر نادرست است، اما می‌تواند در آینده با پیشرفت تحقیقات به واقعیت تبدیل شود.

روش شرایط ایسکمی دور یک راهکار نوآورانه و کم‌هزینه است که می‌تواند به‌طور بالقوه از مغز در برابر آسیب ناشی از سکته مغزی محافظت کند. هرچند یافته‌های اولیه، به‌ویژه در مطالعات حیوانی، امیدبخش بوده و این روش از نظر ایمنی قابل‌قبول به نظر می‌رسد، شواهد انسانی برای اثبات قطعی تأثیر آن بر پیشگیری یا درمان سکته مغزی کافی نیست. انجام پژوهش‌های بزرگ‌تر و استانداردتر در آینده می‌توانند مشخص کنند که این روش واقعاً در بهبود پیامدهای سکته مغزی ایسکمیک نقش دارد یا خیر.

آپاندکتومی لاپاروسکوپیک تک‌برش (SILA) از نظر اثربخشی، عوارض، طول مدت بستری، و بهبودی، تقریباً به اندازه روش چندبرش (CLA) مؤثر است. تفاوت اصلی در جنبه زیبایی پوست و محل زخم است که در روش تک‌برش بهتر دیده می‌شود.

بررسی شواهد علمی نشان می‌دهد که نبود تهویه مناسب در کلاس‌های درس به‌طور مستقیم با افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های تنفسی در دانش‌آموزان مرتبط است. تهویه ناکافی موجب تجمع عوامل بیماری‌زا در هوای داخل کلاس شده و زمینه‌ساز بروز یا تشدید بیماری‌هایی، مانند آسم، آلرژی، و عفونت‌های ویروسی، می‌شود. هم‌چنین، کیفیت پایین هوای داخل مدارس با علائمی نظیر سردرد، خواب‌آلودگی، کاهش تمرکز و افت عملکرد تحصیلی همراه است.

با توجه به شواهد موجود، می‌توان گفت که ادعای «تمرین راه رفتن با دستگاه کمکی پس‌از سکته مغزی، شانس راه رفتن مستقل بیمار را افزایش می‌دهد»، درست است. این دستگاه‌ها، به‌ویژه وقتی با فیزیوتراپی ترکیب شوند، شانس استقلال بیماران را بیشتر می‌کنند. البته نباید انتظار داشت سرعت یا استقامت فرد به‌طور چشمگیری تغییر کند، و هم‌چنین باید دانست که ممکن است تاثیرات آن در درازمدت کاهش پیدا کنند. بنابراین، استفاده از این دستگاه‌ها یک روش مفید و بی‌خطر برای کمک به بازتوانی بیماران پس‌از سکته مغزی است، اما جایگزین کامل فیزیوتراپی سنتی نمی‌شود.

با توجه به مرورهای سیستماتیک و مقالات بالینی موجود، ادعای «تمیز کردن گوش می‌تواند عفونت مزمن گوش میانی را درمان کند»، به‌صورت کلی و به‌تنهایی، تأیید نشده و شواهد کافی و با کیفیت بالا برای اثبات آن وجود ندارد. تمیز کردن گوش به‌تنهایی معمولاً به‌عنوان درمان قطعی پذیرفته نمی‌شود، اما به‌عنوان یک اقدام حمایتی که برای خارج کردن ترشحات و رسیدن بهتر قطره‌های موضعی آنتی‌بیوتیک یا آنتی‌سپتیک به محل عفونت انجام می‌شود، نقش مهمی دارد و ممکن است هنگام همراهی با درمان موضعی به بهبودی کمک کند. هم‌چنین، نظارت تخصصی و انجام روش توسط کادر آموزش‌دیده اهمیت بالایی دارد تا از بروز عوارض پیشگیری شود.

شواهد علمی نشان می‌دهند که بیماری‌های تنفسی محدود به «زمستان» نبوده و «تابستان» هم می‌تواند صحنه‌ بروز و گسترش آن‌ها باشد. الگوهای فصلی این بیماری‌ها تحت تأثیر ترکیبی از عوامل اقلیمی (دما، رطوبت، تابش نور خورشید)، ویژگی‌های جغرافیایی، و رفتار انسانی (تجمع در فضاهای بسته و استفاده از سیستم‌های سرمایشی) شکل می‌گیرند.

هیچ شواهد علمی معتبری وجود ندارد که نوشیدن آب در صبحگاه، به‌طور ویژه باعث سم‌زدایی شود. بنابراین، مصرف منظم و کافی آب در طول روز توصیه می‌شود و تمرکز بر «دتوکس صبحگاهی» بیشتر بر باورهای عمومی و تبلیغات غیرعلمی بنا می‌شود تا بر شواهد پژوهشی معتبر.

همانژیوم کبدی معمولاً یک ضایعه خوش‌خیم و بی‌خطر است که اغلب بدون علامت باقی می‌ماند و نیازی به درمان تهاجمی ندارد. تصمیم‌گیری بالینی باید بر اساس اندازه، رشد و علائم بالینی صورت گیرد و در اغلب موارد پیگیری منظم و مراقبت محافظه‌کارانه کافی است.

بررسی منابع معتبر نشان می‌دهد که در شرایط عادی، نیازی به جوشاندن دوباره آب ذخیره‌شده در دبه‌های چند لیتری وجود ندارد. اگر آب سالم یا جوشانده‌شده در ظرف تمیز و دربسته نگهداری شود، از نظر میکروبی ایمن باقی می‌ماند. فقط زمانی که به آلودگی آب مشکوک باشیم (مانند ماندن طولانی در ظرف باز، تغییر رنگ، بو یا طعم) جوشاندن دوباره یا تصفیه مجدد توصیه می‌شود. بنابراین، ادعای «لزوم جوشاندن مجدد آب دبه‌ای» از نظر علمی درست نیست و منابع جهانی سلامت چنین ضرورتی را تأیید نمی‌کنند.