راستی‌آزمایی: برای مصرف آب آشامیدنی خانگی، نیاز به تصفیه کردن آب شهری است.
بیان مسئله
نوزادان نارس در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU) با انواع استرس‌ها، از جمله صداهایی با شدت بالا، مواجه می‌شوند. سطح صدای این بخش‌ها اغلب بالاتر از حد مجاز توصیه‌شده توسط آکادمی اطفال آمریکا (۴۵ دسی‌بل) است. این وضعیت می‌تواند منجر به بروز مشکلات شنوایی و دیگر اختلالات رشد در نوزادان شود. بررسی‌ها نشان می‌دهند که کم‌شنوایی در نوزادان نارس در ۲ تا ۱۰ درصد موارد رخ می‌دهد، درحالی‌که این رقم در جمعیت عمومی کودکان فقط ۰/۱ درصد است.
یافته‌ها
برای کاهش صدا در NICU، روش‌های مختلفی وجود دارند:
- کاهش صدا در کل واحد: کاهش سطح صدا در تمام بخش مراقبت‌های ویژه.
- کاهش صدا در اتاق یا بخش خاص: استفاده از اتاق‌های خصوصی یا بخش‌های مجزا با کنترل صدا.
- محافظت شنوایی فردی: استفاده از محافظ‌های گوش، مانند ایرپلاگ (earplugY؛گوش‌گیر) برای نوزادان.
مطالعه‌ای که در دانشگاه پزشکی تگزاس (Houston, Texas, USA) انجام شد، به بررسی استفاده از گوش‌گیرهای سیلیکونی در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم پرداخت. این مطالعه، نوزادان را به دو گروه تقسیم کرد: گروه مداخله که از گوش‌گیر استفاده کردند و گروه کنترل که تحت مراقبت استاندارد قرار گرفتند. گوش‌گیرها تا سن ۳۵ هفته پس از بارداری یا تا زمان ترخیص از بیمارستان استفاده شدند.
این مطالعه نتایج متنوعی را گزارش کرد:
- شاخص‌های عصبی-رشدی: استفاده از گوش‌گیرها تأثیر نامشخصی بر رشد عصبی-روانی و تفاوت معناداری در بروز فلج مغزی داشت.
- شنوایی طبیعی در زمان ترخیص: تفاوتی معناداری بین گروه‌ها مشاهده نشد.
- مرگ‌ومیر در بیمارستان: میزان مرگ‌ومیر در گروه مداخله بیشتر بود، اما این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود.
- وزن و قد در سن ۱۸ تا ۲۲ ماه: تفاوت‌های مشاهده‌شده غیرقابل اطمینان و بدون معناداری آماری بودند.
- مدت زمان استفاده از تهویه کمکی و مدت بستری: تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد این مطالعه در سطح بسیار پائین بود. این امر به دلیل حجم نمونه کم (۳۴ نوزاد)، دقیق نبودن نتایج، و خطر بالای سوگیری ناشی از ریزش نمونه (attrition bias) بود. علاوه‌بر این، فقط این مطالعه در بررسی کاهش صدا برای محافظت شنوایی نوزادان نارس وجود داشت و مداخلات در سطح واحد یا اتاق NICU به‌طور جامع بررسی نشدند.
نتیجه‌گیری
براساس شواهد موجود، نمی‌توان به‌طور قاطع ادعا کرد که کاهش صدا در NICU به بهبود نتایج سلامت در نوزادان نارس کمک می‌کند. شواهد فعلی از کیفیت پائینی برخوردار بوده و نمی‌توانند پایه‌ای برای تصمیم‌گیری‌های بالینی یا سیاست‌گذاری باشند. برای دستیابی به پاسخ قطعی، به انجام مطالعات بزرگ، با طراحی مناسب و گزارش‌دهی کامل نیاز است. با توجه به شواهد موجود، این ادعا که «مدیریت صدا در بخش مراقبت‌های ویژه به بهبود پیامدهای سلامت در نوزادان نارس کمک می‌کند»، اثبات نشده است.
منبع
دیدگاهتان را بنویسید