مهم‌ترین شگردهای افراد علم ستیز و طرف‌داران شبه علم را بخوانید

مغالطه منطقی و شگردهایی برای تولید محتوای بدون شواهد

در مطالب قبلی از فکت نامه سلامت برخی از مغالطه‌های منطقی که افراد علم ستیز و طرف‌داران شبه‌علم در تولید محتوای بدون شواهد از آن استفاده می‌کنند را معرفی کردیم. در این پست نیز به معرفی چند مورد دیگر از مغالطه‌هایی که این افراد معمولاً برای تأیید ادعاهای خود از آن استفاده می‌کنند می‌پردازیم:

 مغالطه دوگانگی جعلی: در این مغالطه فرد تنها دو گزینه یا حالت را ارائه می‌دهد، درحالی‌که در واقع، گزینه‌ها یا حالت‌های بیشتری وجود دارد. این نوع استدلال مسائل پیچیده را ساده می‌کند (۱).

به‌عنوان‌مثال، برخی از حامیان شبه علم ادعا می‌کنند که باید به یا فقط به طب نوین اعتماد کرد یا طب سنتی و امکان رویکردهای یکپارچه‌ای که هر دو را با هم ترکیب می‌کند نادیده گرفت.

 مغالطه توسل به احساسات: افراد را برای برنده‌شدن در یک بحث به‌جای تکیه بر استدلال منطقی، دست‌کاری می‌کند. این افراد اغلب با توسل به احساساتی مانند ترس، ترحم، تمسخر یا تملق در نبود شواهد علمی سعی می‌کنند ادعاهای خود را صحیح جلوه دهند (۲).

مثال: ” به حیوانات بیچاره‌ای که در تست‌های آزمایشگاهی رنج می‌برند فکر کنید. ما باید فوراً تمام تحقیقات علمی روی حیوانات را ممنوع کنیم” در این گزاره دلیلی مبنی بر غیراخلاقی بودن تحقیقات آزمایشگاهی بر روی حیوانات ارائه نمی‌شود و فقط به دنبال تحریک احساسات است.

مغالطه توسل به اکثریت: در این مغالطه ادعا می‌شود که چیزی درست است، فقط به این دلیل که بسیاری از مردم آن را باور دارند یا انجام می‌دهند. این مغالطه به جای شواهد از قدرت انطباق اجتماعی استفاده می‌کند.

به‌عنوان‌مثال، این استدلال که طب سنتی مؤثر است صرفاً به این دلیلی که بسیاری از مردم به آن باور دارند و به آن عمل می‌کنند نادرست است زیرا نیاز به تأیید توسط شواهد علمی را نادیده می‌گیرد (۳).

 مغالطه اد هاک (ad hoc): شامل ارائه توضیحات جدید و آزمایش نشده برای دفاع از یک ادعا در هنگام مواجهه با شواهد متناقض است. به‌عنوان‌مثال، هنگامی که یک درمان دارویی جایگزین شکست می‌خورد، طرف‌داران ممکن است ادعا کنند که بیمار به اندازه کافی به درمان اعتقاد نداشته یا آن را به درستی دنبال نکرده است، نه اینکه ناکارآمدی درمان را در نظر بگیرند

 توسل به طبیعت: فرض می‌کند که چیزی خوب یا درست است زیرا طبیعی است، یا بد یا غلط است زیرا غیرطبیعی است.

به‌عنوان‌مثال، طرف‌داران ضد واکسن ممکن است استدلال کنند که ایمنی طبیعی نسبت به ایمنی اکتسابی از واکسن برتری دارد، و خطرات مهم مرتبط با عفونت‌های طبیعی را در مقایسه با ایمنی کنترل شده توسط واکسن‌ها نادیده می‌گیرند

 تعمیم ناروا: یک تعمیم عجولانه زمانی اتفاق می‌افتد که یک نتیجه گیری گسترده از یک نمونه کوچک یا غیرنماینده گرفته شود. این مغالطه نیاز به شواهد جامع و آماری قابل توجه را نادیده می‌گیرد.

به عنوان مثال، اگر تعداد کمی از افراد عوارض جانبی ناشی از یک واکسن را تجربه کنند، طرف‌داران ضد واکسن ممکن است تعمیم دهند که همه واکسن‌ها ناایمن هستند، بدون توجه به شواهدی که از ایمنی واکسن حمایت می‌کنند

 مغالطه نکته انحرافی (یا شاه ماهی قرمز): یک شگرد انحرافی است که با معرفی یک موضوع نامربوط توجه را از موضوع اصلی منحرف می‌کند.

به عنوان مثال، هنگام بحث در مورد ایمنی واکسن‌ها، یک فرد مخالف واکسن ممکن است گفتگو را به سمت تئوری‌های توطئه نامرتبط در مورد شرکت‌های داروسازی منحرف کند، بنابراین از شواهد واقعی در مورد ایمنی واکسن اجتناب می‌کند.