نتیجه‌گیری: پاسخ کلی به این ادعا به نوع سرطان، سن بیمار، نوع و مقدار درمان دریافتی بستگی دارد. با این وجود اگرچه، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی ممکن است به تخمدان‌ها آسیب برسانند و شانس بارداری را کاهش دهند، به‌ویژه در سرطان‌هایی مانند پستان، مغز، کلیه و استخوان، اما با گذشت زمان از پایان درمان، احتمال بارداری دوباره افزایش پیدا می‌کند. روش‌های پزشکی  نوین نیز پیش از شروع شیمی‌درمانی، می‌توانند کمک زیادی به حفظ قدرت باروری کنند.

با مرور شواهد علمی به این نتیجه می‌رسیم که ادعای «خطرناک بودن رابطه جنسی هنگام پریود» از نظر پزشکی صحت ندارد. منابع معتبر بر این نکته تأکید کرده‌اند که برقراری رابطه در دوران قاعدگی در افراد سالم، «خود‌به‌خود» زیان‌آور نیست. اگرچه همانند هر نزدیکی جنسی دیگری، هم‌چنان خطر انتقال بیماری‌های مقاربتی و احتمال بسیار اندک بارداری وجود دارد، این خطرات با استفاده از کاندوم و رعایت بهداشت به حداقل می‌رسند. بنابراین نتیجه می‌گیریم که ادعای «خطرناک بودن رابطه جنسی در هنگام پریود» از منظر علمی نادرست است.

شواهد علمی برگرفته از مطالعات مختلف، با روش‌های متنوع، به‌طور کلی تایید می‌کنند که کاهش مصرف گوشت، به ویژه گوشت قرمز، می‌تواند منجر به کاهش بوی نامطبوع عرق بدن شود. این تاثیر به دلیل کاهش ترکیبات گوگردی و دیگر متابولیت‌های تولیدکننده بو در عرق و هم‌چنین تغییر در میکروبیوم پوست است. بااین‌حال، تفاوت‌های فردی، ژنتیکی و عوامل محیطی نیز نقش مهمی دارند، بنابراین میزان تاثیر آن ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد.

مجموعه ادعاها و خبرهای 14 مرداد 1404 در این مطلب فکت‌نامه سلامت صحت سنجی شده است.

مطالعات مختلف نشان می‌دهند که بازگشت به کار پس‌از درمان سرطان پستان، یک فرایند پیچیده است که تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. برای تسهیل این فرایند، نیاز به رویکردی جامع و چندجانبه است که شامل حمایت‌های پزشکی، روانی، اجتماعی و سازمانی می‌شود. هم‌چنین، طراحی سیاست‌های کاری منعطف و ارائه برنامه‌های توان‌بخشی مناسب می‌توانند به بازگشت موفقیت‌آمیز به کار کمک کنند.

بررسی منابع علمی و پژوهش‌های معتبر در زمینه تاثیرات مصرف روی بر آکنه نشان می‌دهد که ادعای «افزایش جوش صورت با مصرف مکمل روی» مستندی ندارد. مطالعات متعدد نشان داده‌اند که افراد دارای آکنه سطح پایین‌تری از روی در خون خود داشته و مصرف مکمل روی می‌تواند به کاهش ضایعات ملتهب آکنه کمک کند. در عین حال، عوارض جانبی اصلی روی افزایش جوش نیست، بلکه مسائل گوارشی خفیف است. بنابراین براساس شواهد موجود، این ادعا که «مصرف قرص روی موجب افزایش جوش صورت می‌شود» صحیح نیست و حتی ممکن است مصرف مناسب روی در برخی موارد به بهبود وضعیت آکنه کمک کند.

استفاده منظم از کرم ضدآفتاب با SPF مناسب (حداقل ۱۵ و ترجیحاً ۳۰) و طیف‌گسترده، در کنار سایر تدابیر (لباس، سایه‌بان، اجتناب از مواجهه با تابش شدید) می‌تواند به‌طور چشمگیری خطرات UV را شامل سرطان پوست، سوختگی و پیری زودرس، کاهش دهد (3، 5، 6). بنابراین، این ادعا درست است: کرم ضدآفتاب یکی از روش‌های مؤثر محافظت از پوست در برابر آسیب‌های خورشید است.

بارداری و زایمان می‌توانند تغییراتی را در ظاهر مو و پوست ایجاد کنند، که برای بسیاری از زنان نگران‌کننده است، اما بیشتر این تغییرات موقتی هستند. یکی از شایع‌ترین مسائل، ریزش مو پس‌از زایمان است. این اتفاق به دلیل کاهش ناگهانی هورمون‌هایی مثل استروژن رخ می‌دهد. اگرچه ممکن است این ریزش مو شدید به نظر برسد، معمولاً طی ۱۲ تا ۱۵ ماه پس‌از زایمان به حالت طبیعی بازمی‌گردد. از سوی دیگر، پوست نیز در دوران بارداری دستخوش تغییراتی می‌شود؛ تیرگی پوست، خطوط کشسان (استریا) و برخی تغییرات عروقی شایع هستند. خوشبختانه، بیشتر این تغییرات هم با گذر زمان و پس‌از زایمان به تدریج بهبود می‌یابند. یافته‌های علمی موجود از این روندها پشتیبانی کرده و نشان می‌دهند که تغییرات پوست و مو در بارداری، طبیعی و قابل انتظارند.

اگرچه آزمایش‌های ساده خون مانند سنجش سطح سرمی رتینول (SR) و پروتئین متصل‌شونده به رتینول (RBP) به‌دلیل سهولت و در دسترس بودن، ابزار رایجی برای بررسی وضعیت «ویتامین آ» هستند، شواهد نشان می‌دهد که این روش‌ها همیشه قابل اعتماد نیستند. عواملی مانند التهاب، چاقی، عفونت یا تغییرات فیزیولوژیکی می‌توانند نتایج این آزمایش‌ها را به‌طور چشم‌گیری تحت تأثیر قرار داده و حتی موجب تشخیص نادرست شوند؛ به‌طوری‌که فردی سالم به اشتباه دچار کمبود آن تشخیص داده شود یا برعکس.

این ادعا مبنی بر اینکه دوش آب سرد سیستم ایمنی را تقویت می‌کند، نمی‌تواند به‌صورت قطعی تأیید شود. شواهد اولیه اندک، نشانگر تحریک‌ بسیار کوتاه‌مدت پاسخ سیستم ایمنی است، اما تأثیر واقعی بر کاهش عفونت یا بیماری ثابت نشده است. انجام مطالعات بزرگ‌تر، کنترل‌شده، با معیارهای بالینی دقیق و طراحی بلندمدت نیاز است، در نتیجه، شواهد فعلی کافی نیستند. بنابراین، ادعای مذکور در حد فرضیه باقی می‌ماند و نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

بروز این طغیان‌ها در فصل گرم سال پدیده‌ای مورد انتظار بوده و افزایش موارد ابتلا به بیماری‌های گوارشی در این ایام امکان‌پذیر است.

بررسی‌های علمی نشان می‌دهند ورزش بر کیفیت اسپرم اثرگذار است: انجام منظم ورزش و با شدت متوسط باعث افزایش تعداد و تحرک اسپرم می‌شود و التهاب را کاهش می‌دهد، اما ورزش شدید و طولانی می‌تواند کیفیت اسپرم را کاهش دهد. بنابراین پاسخ سوال «آیا ورزش بر کیفیت اسپرم تأثیر دارد؟» مثبت است؛ ورزش تأثیرگذار است اما شدت و نحوه انجام آن مهم است. توصیه می‌شود، مردان برای حفظ یا بهبود باروری خود، ورزش متوسط (مثلاً چندبار در هفته، ورزش هوازی ملایم) را در برنامه زندگی خود قرار دهند و از ورزش‌های خیلی سنگین یا مصرف استروئیدهای آنابولیک خودداری کنند.