مطالعات اخیر نشان می‌دهند که استفاده روزانه از لوازم آرایشی، به‌ویژه محصولات حاوی ترکیباتی مانند پارابن‌ها، فتالات‌ها، فرمالدهید و نمک‌های آلومینیوم، می‌تواند با اختلالات هورمونی و افزایش خطر ابتلا به سرطان‌هایی مانند پستان و تخمدان همراه باشد. این مواد از طریق پوست جذب شده و در بافت‌های بدن تجمع می‌یابند، به‌ویژه در نواحی حساس مانند زیر بغل و ناحیه تناسلی. اگرچه شواهد موجود بیشتر آزمایشگاهی و آماری هستند و رابطه علت و معلولی قطعی را اثبات نمی‌کنند، هشدارهای علمی آن‌ها قابل اتکا بوده و بر ضرورت آگاهی مصرف‌کنندگان، استفاده از محصولات بی‌خطرتر، و انجام مطالعات بالینی و طولی تأکید دارند.

ناتالیزوماب اثربخشی بالایی در کاهش عود سالانه و پیشرفت ناتوانی در بیماران مبتلا به ام‌اس فعال دارد و باعث کاهش ضایعات فعال مغزی و بهبود کیفیت زندگی و عملکرد روزمره بیماران می‌شود. با این حال، مصرف آن با خطر نادر اما جدی لوکوانسفالوپاتی چندکانونی پیشرونده و دیگر عوارض جانبی همراه است، بنابراین پایش دقیق بالینی و مدیریت خطر در بیماران ضروری است. به‌طور کلی، ناتالیزوماب یک گزینه درمانی مؤثر و هدفمند است، اما به شرط رعایت نکات ایمنی و پایش منظم بیمار.

استفاده طولانی‌مدت از هدفون، به‌ویژه در سطح صدای بالا، می‌تواند منجر به آسیب تدریجی و غیرقابل بازگشت شنوایی شود. نوجوانان و جوانان در معرض بیشترین میزان خطر قرار دارند، زیرا اغلب در محیط‌های پر سر و صدا از هدفون استفاده می‌کنند و سطح صدا را بیش‌ازحد افزایش می‌دهند. رعایت اصول شنیداری ایمن، مانند محدود کردن زمان استفاده و حفظ صدا زیر ۸۵ دسی‌بل، برای پیشگیری از بروز این آسیب‌ها ضروری است.

بررسی شواهد علمی و گزارش‌های معتبر نشان می‌دهد ادعای بی‌ضرر بودن سیگارهای گیاهی «نادرست» است. اگرچه این محصولات فاقد نیکوتین‌اند، هنگام سوختن، مواد سمّی و سرطان‌زا را آزاد می‌کنند که می‌توانند موجب ابتلا به بیماری‌های ریوی، قلبی و سرطان شوند، بنابراین جایگزین سالمی برای سیگار وجود ندارد و بهترین راه کاهش خطر، ترک کامل مصرف هر نوع سیگار است.

با توجه به شواهد موجود، می‌توان گفت که نگرانی‌هایی درباره بی‌خطر بودن مصرف گوشت‌های مصنوعی وجود دارد، اما شواهد علمی برای اثبات خطرات جدی آن‌ها هنوز محدود و ناکافی است. بنابراین، مصرف این محصولات نیازمند رعایت دقیق استانداردهای ایمنی و انجام تحقیقات بیشتر است.

اسفنج‌های ظرف‌شویی، با ساختار متخلخل و مرطوب خود، محیطی ایده‌آل برای رشد و تجمع انواع باکتری‌ها و قارچ‌ها هستند. این ابزار روزمره می‌تواند میزبان باکتری‌های بالقوه بیماری‌زا برای دستگاه گوارش، از جمله گونه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک، باشند و حتی پس‌از شست‌وشو، بخشی از آن‌ها قادر به بقا و انتقال به ظروف و مواد غذایی هستند.

با توجه به مرورهای سیستماتیک و مقالات بالینی موجود، ادعای «تمیز کردن گوش می‌تواند عفونت مزمن گوش میانی را درمان کند»، به‌صورت کلی و به‌تنهایی، تأیید نشده و شواهد کافی و با کیفیت بالا برای اثبات آن وجود ندارد. تمیز کردن گوش به‌تنهایی معمولاً به‌عنوان درمان قطعی پذیرفته نمی‌شود، اما به‌عنوان یک اقدام حمایتی که برای خارج کردن ترشحات و رسیدن بهتر قطره‌های موضعی آنتی‌بیوتیک یا آنتی‌سپتیک به محل عفونت انجام می‌شود، نقش مهمی دارد و ممکن است هنگام همراهی با درمان موضعی به بهبودی کمک کند. هم‌چنین، نظارت تخصصی و انجام روش توسط کادر آموزش‌دیده اهمیت بالایی دارد تا از بروز عوارض پیشگیری شود.

شواهد علمی نشان می‌دهند که بیماری‌های تنفسی محدود به «زمستان» نبوده و «تابستان» هم می‌تواند صحنه‌ بروز و گسترش آن‌ها باشد. الگوهای فصلی این بیماری‌ها تحت تأثیر ترکیبی از عوامل اقلیمی (دما، رطوبت، تابش نور خورشید)، ویژگی‌های جغرافیایی، و رفتار انسانی (تجمع در فضاهای بسته و استفاده از سیستم‌های سرمایشی) شکل می‌گیرند.

برای افرادی که سال‌ها در انتظار درمانی برای هانتینگتون بودند، این خبر امیدی تازه را به ارمغان آورده است. این درمان ژنی، نه‌تنها به دنبال کاهش علائم بیماری است، بلکه هدف آن تغییر مسیر بیماری از ریشه ژنتیکی است. اگر این درمان اثربخشی خود را ثابت کند، ممکن است بتواند تغییرات عمده‌ای را در زندگی میلیون‌ها بیمار ایجاد کند.

شواهد نشان می‌دهند که چاقی به‌طور کلی یک عامل خطر مهم برای بروز بیماری‌های قلبی–عروقی و سکته مغزی است. هرچند برخی مطالعات الگوی «پارادوکس چاقی» را مطرح کرده‌اند، این موضوع بیشتر ناشی از عوامل آماری و شرایط خاص بالینی است تا یک اثر محافظتی واقعی. بنابراین، ادعای بی‌خطر بودن یا سودمند بودن چاقی درست نیست و تعادل وزنی در محدوده مطلوب شاخص توده بدنی و توجه به توزیع چربی (به‌ویژه چربی شکمی)، کلید اصلی حفظ سلامت قلب و مغز است.

هیچ شواهد علمی معتبری وجود ندارد که نوشیدن آب در صبحگاه، به‌طور ویژه باعث سم‌زدایی شود. بنابراین، مصرف منظم و کافی آب در طول روز توصیه می‌شود و تمرکز بر «دتوکس صبحگاهی» بیشتر بر باورهای عمومی و تبلیغات غیرعلمی بنا می‌شود تا بر شواهد پژوهشی معتبر.

همانژیوم کبدی معمولاً یک ضایعه خوش‌خیم و بی‌خطر است که اغلب بدون علامت باقی می‌ماند و نیازی به درمان تهاجمی ندارد. تصمیم‌گیری بالینی باید بر اساس اندازه، رشد و علائم بالینی صورت گیرد و در اغلب موارد پیگیری منظم و مراقبت محافظه‌کارانه کافی است.