استفاده طولانی‌مدت از هدفون، به‌ویژه در سطح صدای بالا، می‌تواند منجر به آسیب تدریجی و غیرقابل بازگشت شنوایی شود. نوجوانان و جوانان در معرض بیشترین میزان خطر قرار دارند، زیرا اغلب در محیط‌های پر سر و صدا از هدفون استفاده می‌کنند و سطح صدا را بیش‌ازحد افزایش می‌دهند. رعایت اصول شنیداری ایمن، مانند محدود کردن زمان استفاده و حفظ صدا زیر ۸۵ دسی‌بل، برای پیشگیری از بروز این آسیب‌ها ضروری است.

بررسی شواهد علمی و گزارش‌های معتبر نشان می‌دهد ادعای بی‌ضرر بودن سیگارهای گیاهی «نادرست» است. اگرچه این محصولات فاقد نیکوتین‌اند، هنگام سوختن، مواد سمّی و سرطان‌زا را آزاد می‌کنند که می‌توانند موجب ابتلا به بیماری‌های ریوی، قلبی و سرطان شوند، بنابراین جایگزین سالمی برای سیگار وجود ندارد و بهترین راه کاهش خطر، ترک کامل مصرف هر نوع سیگار است.

با توجه به شواهد موجود، می‌توان گفت که نگرانی‌هایی درباره بی‌خطر بودن مصرف گوشت‌های مصنوعی وجود دارد، اما شواهد علمی برای اثبات خطرات جدی آن‌ها هنوز محدود و ناکافی است. بنابراین، مصرف این محصولات نیازمند رعایت دقیق استانداردهای ایمنی و انجام تحقیقات بیشتر است.

اسفنج‌های ظرف‌شویی، با ساختار متخلخل و مرطوب خود، محیطی ایده‌آل برای رشد و تجمع انواع باکتری‌ها و قارچ‌ها هستند. این ابزار روزمره می‌تواند میزبان باکتری‌های بالقوه بیماری‌زا برای دستگاه گوارش، از جمله گونه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک، باشند و حتی پس‌از شست‌وشو، بخشی از آن‌ها قادر به بقا و انتقال به ظروف و مواد غذایی هستند.

شواهد نشان می‌دهند که چاقی به‌طور کلی یک عامل خطر مهم برای بروز بیماری‌های قلبی–عروقی و سکته مغزی است. هرچند برخی مطالعات الگوی «پارادوکس چاقی» را مطرح کرده‌اند، این موضوع بیشتر ناشی از عوامل آماری و شرایط خاص بالینی است تا یک اثر محافظتی واقعی. بنابراین، ادعای بی‌خطر بودن یا سودمند بودن چاقی درست نیست و تعادل وزنی در محدوده مطلوب شاخص توده بدنی و توجه به توزیع چربی (به‌ویژه چربی شکمی)، کلید اصلی حفظ سلامت قلب و مغز است.

هیچ شواهد علمی معتبری وجود ندارد که نوشیدن آب در صبحگاه، به‌طور ویژه باعث سم‌زدایی شود. بنابراین، مصرف منظم و کافی آب در طول روز توصیه می‌شود و تمرکز بر «دتوکس صبحگاهی» بیشتر بر باورهای عمومی و تبلیغات غیرعلمی بنا می‌شود تا بر شواهد پژوهشی معتبر.

پاسخ به مهمترین سوالات درباره مارگزیدگی که ممکن است برای هرکدام از شما مطرح شود و بایستی اطلاعات لازم درباره آن داشته باشید.

مرور شواهد علمی نشان می‌دهد که مصرف ماچا می‌تواند تاثیرات سودمندی بر سلامت وضعیت شناختی، خلق‌وخو و عملکرد جسمانی داشته باشد و نقشی را در بهبود شاخص‌های قلبی‌عروقی، کنترل قند خون و کاهش خستگی ایفا کند. با این حال، مصرف بیش‌ازحد آن به دلیل محتوای بالای کافئین و ترکیبات فنولی ممکن است با عوارضی مانند اضطراب، بی‌خوابی، تپش قلب، مشکلات گوارشی، کاهش جذب آهن و افزایش خطر سنگ کلیه همراه باشد.

شواهد علمی قوی نشان می‌دهند که تغییرات در سبک زندگی – حتی بدون مصرف دارو – به‌طور مستقل می‌توانند خطر بروز سکته قلبی و مغزی را کاهش دهد. اصلاح رژیم غذایی، فعالیت بدنی منظم، ترک سیگار و کنترل وزن، همگی تأثیر چشمگیری بر کاهش عوامل خطر دارند. بنابراین، ادعای مطرح‌شده درست است، با این توضیح که در برخی بیماران پرخطر، دارو نیز باید در کنار اصلاح سبک زندگی مصرف شود.

با تکیه بر مرورهای نظام‌مند به‌روزشده، دستورالعمل‌های بالینی ASCO/SIO و ESMO و منابع معتبر انکولوژی، ادعای «ملاتونین در درمان سرطان مؤثر است» نادرست/تأییدنشده است. ملاتونین ممکن است برای بهبودی در برخی علائم (به‌ویژه مشکلات خواب) سودمند باشد، اما شواهد معتبری از آن برای اثر مستقیم ضدّتومور یا بهبود بقاء وجود ندارد. بنابراین ملاتونین در بهترین حالت، یک گزینه کمکیِ علائمی با شواهد محدود است، نه درمان سرطان. استفاده بی‌برنامه، به‌خصوص بدون اطلاع تیم درمان، توصیه نمی‌شود.

نشستن طولانی‌مدت یک عامل خطر مستقل برای ابتلا به نارسایی قلبی و بیماری‌های قلبی‌عروقی است. فعالیت بدنی منظم می‌تواند بخشی از این خطر را کاهش دهد، اما آن را به‌طور کامل خنثی نمی‌کند. داده‌های بیوبانک بریتانیا نشان دادند که نشستن بیش‌از ۱۰ ساعت روزانه با ۴۰ درصد افزایش خطر ابتلا به نارسایی قلبی و تا ۵۰–۶۰ درصد افزایش خطر مرگ قلبی‌عروقی همراه است، حتی در افرادی که ورزش کافی داشتند. بنابراین، کاهش زمان‌های طولانی نشستن در طول روز باید در کنار ورزش منظم به‌عنوان یک راهکار مستقل برای سلامت قلب مدنظر قرار گیرد.

براساس شواهد علمی موجود، ادعای «شکستن قولنج کمر به‌طور قطعی و همیشگی خطرناک است» صحیح نیست. در افراد سالم، انجام این حرکت به‌صورت ملایم و کنترل‌شده معمولاً خطری ندارد، اما در صورت وجود آسیب قبلی، انجام حرکات شدید یا وضعیت‌های نامناسب، خطر آسیب به دیسک و مفاصل افزایش می‌یابد. بنابراین، توصیه می‌شود افراد با سابقه مشکلات کمری یا درد مزمن، از انجام این حرکات خودداری کرده و در صورت نیاز به پزشک یا فیزیوتراپیست مراجعه کنند.