مطالعات اخیر نشان می‌دهند که استفاده روزانه از لوازم آرایشی، به‌ویژه محصولات حاوی ترکیباتی مانند پارابن‌ها، فتالات‌ها، فرمالدهید و نمک‌های آلومینیوم، می‌تواند با اختلالات هورمونی و افزایش خطر ابتلا به سرطان‌هایی مانند پستان و تخمدان همراه باشد. این مواد از طریق پوست جذب شده و در بافت‌های بدن تجمع می‌یابند، به‌ویژه در نواحی حساس مانند زیر بغل و ناحیه تناسلی. اگرچه شواهد موجود بیشتر آزمایشگاهی و آماری هستند و رابطه علت و معلولی قطعی را اثبات نمی‌کنند، هشدارهای علمی آن‌ها قابل اتکا بوده و بر ضرورت آگاهی مصرف‌کنندگان، استفاده از محصولات بی‌خطرتر، و انجام مطالعات بالینی و طولی تأکید دارند.

ادعای «مصرف اسپیرولینا کاملاً بی‌خطر است و باعث لاغری و پیامدهای مثبت سلامت می‌شود» مبالغه‌آمیز و نادرست است. تحقیقات علمی نشان می‌دهند اسپیرولینا حاوی پروتئین و آنتی‌اکسیدان‌های مفید بوده و می‌تواند تاحدی به بهبود شاخص‌های سلامت کمک کند، اما مصرف آن معجزه‌آسا نیست، و نمی‌توان از آن توقع کاهش وزن چشمگیر یا رفع همه مشکلات سلامت را داشت.

شواهد و نظرات کارشناسی معتبر نشان می‌دهند که ادعای «ترکیبات واکسن موجب عقیمی می‌شوند»، بی‌پایه و نادرست است. واکسن‌ها با کیفیت بالا و پس‌از آزمایش‌های ایمنی فراوان تولید می‌شوند و هیچ‌کدام از ترکیبات‌شان در سطح مصرف، توان ایجاد عقیمی ندارند. یافته‌های اپیدمیولوژی و مطالعات کلینیکی بزرگ نیز هیچ تغییری را در باروری افراد واکسینه‌شده نشان نمی‌دهند. بنابراین این ادعا صرفاً شایعه است و اطمینان داشتن به واکسن‌ها هم‌چنان ضروری است.

استفاده طولانی‌مدت از هدفون، به‌ویژه در سطح صدای بالا، می‌تواند منجر به آسیب تدریجی و غیرقابل بازگشت شنوایی شود. نوجوانان و جوانان در معرض بیشترین میزان خطر قرار دارند، زیرا اغلب در محیط‌های پر سر و صدا از هدفون استفاده می‌کنند و سطح صدا را بیش‌ازحد افزایش می‌دهند. رعایت اصول شنیداری ایمن، مانند محدود کردن زمان استفاده و حفظ صدا زیر ۸۵ دسی‌بل، برای پیشگیری از بروز این آسیب‌ها ضروری است.

مصرف هم‌زمان الکل و استامینوفن در شرایط متعارف، اغلب مشکل‌ساز نیست و خودبه‌خود باعث آسیب کبدی نمی‌شود. به عبارت دیگر، ادعای «خطرناک بودن مطلق» این ترکیب درست نیست و باید میزان مصرف الکل و دوز دارو را در نظر گرفت. با این حال، در افراد الکلی مزمن یا کسانی که به‌طور مرتب دوز بالایی را از استامینوفن مصرف می‌کنند، احتمال آسیب جدی کبدی وجود دارد. در نتیجه می‌توان گفت، این ادعا فقط در شرایط خاص (مصرف زیاد الکل یا تکرار دوز بالای استامینوفن) صحیح است و در شرایط عادی معتبر نیست.

با توجه به شواهد موجود، می‌توان گفت که نگرانی‌هایی درباره بی‌خطر بودن مصرف گوشت‌های مصنوعی وجود دارد، اما شواهد علمی برای اثبات خطرات جدی آن‌ها هنوز محدود و ناکافی است. بنابراین، مصرف این محصولات نیازمند رعایت دقیق استانداردهای ایمنی و انجام تحقیقات بیشتر است.

از آنجایی‌که مطالعات مختلف درباره بررسی وجود ارتباط میان تزریق واکسن و ابتلا به سرطان می‌توانند محدودیت‌های مختلفی داشته و نقدهای علمی بدان وارد باشند، معمولا تصمیم‌گیری‌های بالینی نباید مبتنی بر یک مقاله بوده و بایستی مجموع شواهد را در نظر گرفت، در نتیجه یافته‌های این مطالعه به دلیل نقدهایی که بدان وارد است، قابل نقد باقی می‌مانند.

تیمروسال یک ماده نگهدارنده مبتنی بر جیوه است که دهه‌هاست در ایالات متحده در ویال‌های چند دوزی (ویال‌های حاوی بیش از یک دوز) داروها و واکسن‌ها استفاده می‌شود. هیچ شواهدی مبنی بر آسیب ناشی از دوزهای پایین تیمروسال در واکسن‌ها وجود ندارد، به جز واکنش‌های جزئی و خفیف، مانند قرمزی و تورم در محل تزریق. در ژوئیه ۱۹۹۹، آژانس‌های خدمات سلامت عمومی، آکادمی اطفال آمریکا و تولیدکنندگان واکسن توافق کردند که تیمروسال باید به‌عنوان یک اقدام احتیاطی در واکسن‌ها کاهش یابد یا حذف شود.

شواهد علمی نشان می‌دهند که بیماری‌های تنفسی محدود به «زمستان» نبوده و «تابستان» هم می‌تواند صحنه‌ بروز و گسترش آن‌ها باشد. الگوهای فصلی این بیماری‌ها تحت تأثیر ترکیبی از عوامل اقلیمی (دما، رطوبت، تابش نور خورشید)، ویژگی‌های جغرافیایی، و رفتار انسانی (تجمع در فضاهای بسته و استفاده از سیستم‌های سرمایشی) شکل می‌گیرند.

برای افرادی که سال‌ها در انتظار درمانی برای هانتینگتون بودند، این خبر امیدی تازه را به ارمغان آورده است. این درمان ژنی، نه‌تنها به دنبال کاهش علائم بیماری است، بلکه هدف آن تغییر مسیر بیماری از ریشه ژنتیکی است. اگر این درمان اثربخشی خود را ثابت کند، ممکن است بتواند تغییرات عمده‌ای را در زندگی میلیون‌ها بیمار ایجاد کند.

شواهد نشان می‌دهند که چاقی به‌طور کلی یک عامل خطر مهم برای بروز بیماری‌های قلبی–عروقی و سکته مغزی است. هرچند برخی مطالعات الگوی «پارادوکس چاقی» را مطرح کرده‌اند، این موضوع بیشتر ناشی از عوامل آماری و شرایط خاص بالینی است تا یک اثر محافظتی واقعی. بنابراین، ادعای بی‌خطر بودن یا سودمند بودن چاقی درست نیست و تعادل وزنی در محدوده مطلوب شاخص توده بدنی و توجه به توزیع چربی (به‌ویژه چربی شکمی)، کلید اصلی حفظ سلامت قلب و مغز است.

پاسخ به مهمترین سوالات درباره مارگزیدگی که ممکن است برای هرکدام از شما مطرح شود و بایستی اطلاعات لازم درباره آن داشته باشید.