با توجه به بررسی‌های موجود، می‌توان نتیجه گرفت که عینک‌ بلوکات نور آبی در کاهش خستگی چشم، محافظت از ماکولا، و بهبود کیفیت خواب تاثیر چشمگیری ندارند. همچنین، شواهد در مورد عوارض جانبی ناشی از استفاده از این عینک‌ها به‌طور کلی خفیف و موقتی است و نیاز به انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه‌ها احساس می‌شود. بنابراین، ادعای تاثیرگذاری این عینک‌ها در محافظت از چشم‌ها در برابر نور آبی گوشی و لپ‌تاپ، بر اساس شواهد موجود، نمی‌تواند به عنوان یک حقیقت قطعی پذیرفته شود.

نگه‌داشتن عطسه می‌تواند به‌طور بالقوه خطرات و عوارضی را ایجاد کند، هرچند که این موارد نادر هستند. ایجاد فشار زیاد در سیستم تنفسی می‌تواند منجر به آسیب‌هایی مانند پارگی پرده گوش، آسیب به دیافراگم، یا درد قفسه سینه شود. با این حال، شواهد علمی در این زمینه محدود بوده و نیاز به مطالعات عملی و معتبر برای تایید این عوارض وجود دارد. به‌ هرحال، شرط عقل آن است که از نگه‌داشتن عطسه خودداری کرده و اجازه دهیم بدن به‌طور طبیعی عمل کند تا از بروز هرگونه عارضه جانبی پیشگیری شود.

استفاده از سرکه در شست‌وشوی میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند به کاهش بار میکروبی و حذف برخی باکتری‌های بیماری‌زا کمک کند. با این حال، سرکه به‌تنهایی نمی‌تواند به عنوان یک روش کامل برای ضدعفونی و انگل‌زدایی تلقی شود. توصیه می‌شود که این روش در کنار شست‌وشو با آب و در صورت نیاز، استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده استاندارد انجام شود. این ترکیب روش‌ها می‌توانند ایمنی مواد غذایی را بهبود بخشیده و خطر انتقال بیماری را کاهش دهند.

افزودن فلوراید به آب یک استراتژی اثبات‌شده و موثر برای پیشگیری از پوسیدگی دندان‌ها است که در بسیاری از کشورهای دنیا با موفقیت اجرا می‌شود. شواهد نشان می‌دهد که این برنامه می‌تواند پوسیدگی دندان‌ها را تا ۲۵ درصد کاهش دهد و از نظر اقتصادی نیز بسیار مقرون‌به‌صرفه است. علاوه بر این، افزودن فلوراید به آب منجر به کاهش هزینه‌های درمانی و پیشگیری از بروز مشکلات دهانی خواهد شد. بنابراین، اجرای این اقدام نه‌تنها به بهبود سلامت عمومی کمک می‌کند، بلکه به دلیل تاثیرات مثبت آن در پیشگیری از پوسیدگی دندان‌ها و کاهش هزینه‌ها، انجام آن در سطح جامعه توصیه شده است.

براساس شواهد علمی موجود، ادعای «ریختن بتادین روی زخم خطرناک است»، کاملاً نادرست است. این محلول نه‌تنها خطرناک نیست، بلکه می‌تواند نقش مهمی در بهبود زخم و پیشگیری از عفونت داشته باشد. با این حال، توصیه می‌شود برای استفاده صحیح و تعیین میزان و نحوه کاربرد، با متخصصان پزشکی مشورت شود. هر زخم شرایط خاص خود را داشته و نیاز به ارزیابی دقیق دارد.

نتیجه‌گیری: با وجود اینکه از سطح سرمی پایین ویتامین دی، به عنوان یکی از عوامل خطر در ایجاد بیماری ام.‌اس. یاد می‌شود و همچنین مطالعات مروری اخیر نشان دادند که این ویتامین نقش مفیدی در بهبودی افسردگی مرتبط با بیماری ام.‌اس. و افزایش سطح کیفیت زندگی مبتلایان دارد، شواهد محکمی دال بر تاثیر و نقش آن در پیشگیری از عود علایم وجود ندارد.

اگرچه ویتامین E نشانه‌های امیدوارکننده‌ای را از کاهش آنزیم‌های کبدی نشان داده، شواهدی دال بر تاثیر آن در درمان کبد چرب وجود ندارد. محققان توصیه می‌کنند که بیماران بدون مشورت با پزشک، خودسرانه از مکمل‌های ویتامین E استفاده نکنند و همچنان تغییرات سبک زندگی را، مانند کاهش وزن، تغذیه سالم و فعالیت بدنی، در اولویت قرار دهند.

براساس آخرین مطالعه اقتصاد سنجی هزینه آموزش دانشجویان پزشکی عمومی و دستیاران تخصصی در سال 1401، هزینه تربیت هر دانشجوی پزشکی عمومی حدود 1 میلیارد تومان هزینه میشود.

با توجه به اطلاعات موجود، بهترین زمان برای مسواک زدن دندان‌ها معمولاً حداقل ۳۰ دقیقه پس از غذا خوردن است. این مدت زمان به بزاق دهان فرصت می‌دهد تا اسیدهای تولید شده توسط باکتری‌ها را خنثی کرده و شرایط مناسبی برای مسواک زدن فراهم کند. بنابراین، برای حفظ بهداشت دهان و دندان و جلوگیری از آسیب به مینای دندان، توصیه می‌شود که زمان مسواک زدن را به گونه‌ای تنظیم کنید که از تأثیرات منفی بر مینای دندان جلوگیری شود.

نتیجه‌گیری: رژیم غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان از ابتلا به بیماری‌های کلیوی، پیشرفت بیماری و ایجاد عوامل خطر ابتلا به دیگر بیماری‌های همراه در بیماران کلیوی، از قبیل بیماری‌های قلبی-عروقی، پیشگیری می‌کند، اما براساس یافته‌های مطالعات مختلف، نقشی در کاهش مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی یا به هر علت دیگری در بیماران کلیوی ندارد.

نتیجه گیری: براساس سند سازمان ملی استاندارد و پروتکل سازمان غذا و دارو، افزدون مواد نگهدارنده مجاز نیست و پاستوریزاسیون و استریلیزاسیون با تاثیرعملیات‌های حرارتی روی میکروارگانسیم‌های شیر، مدت نگهداری آن را افزایش می‌دهند.

خلاصه بررسی: به طور کلی، شواهد علمی نشان می‌دهند که مصرف متعادل چای، به‌ویژه چای سبز، به دلیل دارا بودن آنتی‌اکسیدان‌ها و افزایش سطح سیترات ادراری، می‌تواند به کاهش خطر تشکیل سنگ کلیه کمک کند. با این حال، مصرف بیش‌ازحد چای، به‌ویژه چای سیاه که حاوی مقادیر بیشتری اگزالات است، ممکن است در برخی افراد، به‌خصوص آن‌هایی که مستعد سنگ‌های کلسیمی-اگزالاتی هستند، خطر تشکیل سنگ کلیه را افزایش دهد. اثرات چای می‌تواند بر اساس ویژگی‌های فردی، تفاوت‌های جنسیتی و شرایط سلامتی متفاوت باشد. بنابراین، رعایت تعادل در مصرف چای و مشورت با پزشک برای افرادی که در معرض خطر هستند، توصیه می‌شود.