بسیاری بر این باورند که رعایت این تعادل می‌تواند به بهبود سلامت دستگاه گوارش، انرژی بدن و خلق‌وخو کمک کند. با این حال تاکنون مطالعات کافی با اعتبار بالا نتوانسته اند مفید بودن یا مضر بودن مصرف همزمان ماهی با یا بدون خرما را نشان دهند. 

مرورهای ساختاریافته، به‌ویژه مواردی که مبتنی بر کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی‌شده هستند، ابزاری کارآمد برای جمع‌بندی و تفسیر منظم شواهد علمی به‌شمار می‌روند. آن‌ها به ما کمک می‌کنند به‌جای اتکا به نتایج یک مطالعه منفرد ـ که ممکن است محدودیت‌هایی را در طراحی یا تجزیه‌وتحلیل داشته باشد ـ تصویری جامع‌تر و دقیق‌تر را از اثر یک مداخله درمانی به‌دست آوریم.

با بررسی آرشیو شبکه خبر و کسب اطلاعات از این سازمان، این شبکه به هیچ عنوان تاکنون زیرنویسی با این هشدار منتشر نکرده است. سازمان غذا و دارو در روزهای اخیر نیز هیچ اطلاعیه و نامه ای مبنی بر ممنوعیت مصرف این نوع روغن نیز منتشر نکرده است. وزارت صمت نیز به بهانه کمبود روغن، هیچگاه چنین نوع روغنی را توزیع نکرده است.

سرطان دیگر واژه‌ای غیرقابل‌عبور نیست. اگرچه نوع و مرحله سرطان تعیین‌کننده مسیر درمان هستند، علم پزشکی در حال حرکت به سوی درمان‌های دقیق‌تر و مؤثرتر است. مهم آن است که مردم آگاه باشند، از چکاپ‌های منظم غفلت نکنند، و در صورت مواجهه با بیماری، با امید و واقع‌بینی مسیر درمان را دنبال کنند.

آسیب به مو با استفاده از سشوار بستگی به وضعیت استفاده از این وسیله دارد. برای کاهش آسیب به مو هنگام استفاده از سشوار، رعایت چندین تدابیر حفاظتی ضروری است.

بر اساس نتایج مطالعات مروری فوق، مصرف شیرین‌کننده‌های مصنوعی ممکن است با خطرات متعددی برای سلامت همراه باشد، از جمله افزایش خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی، دیابت نوع دو، اختلالات متابولیک و تغییر در عملکرد مغز. درحالی‌که قند طبیعی نیز باید در حد اعتدال مصرف شود، شواهد فعلی نشان می‌دهد که قندهای مصنوعی ممکن است خطرات بیشتری نسبت به قندهای طبیعی داشته باشند. بنابراین، توصیه می‌شود مصرف این شیرین‌کننده‌ها محدود شده و به جای آن، از منابع طبیعی شیرینی، مانند میوه‌ها، استفاده شود.

با توجه به مقالات مروری بررسی‌شده، شواهدی وجود دارد که استفاده مداوم از تلفن‌همراه در دوران بارداری ممکن است با برخی از خطرات برای جنین مرتبط باشد، از جمله تغییرات در رشد جنین، اختلالات رفتاری در کودکان و تغییرات فیزیولوژیکی. بااین‌حال، بسیاری از این یافته‌ها نیاز به تحقیقات بیشتر دارند تا بتوانند ارتباطات علی و معلولی را به‌طور قطعی اثبات کنند. بنابراین، توصیه می‌شود که مادران باردار در استفاده از تلفن‌همراه احتیاط کنند، مدت زمان استفاده را کاهش دهند و از تماس مستقیم دستگاه با بدن خودداری کنند تا از هرگونه خطر احتمالی برای سلامت جنین پیشگیری شود.

مصرف قلیان نه‌تنها بی‌ضرر نیست، بلکه می‌تواند به اندازه‌ سیگار و حتی بیشتر مضر باشد. میزان دود و مواد سمی واردشده به بدن در یک جلسه‌ مصرف قلیان معادل کشیدن ۱۰۰ تا ۲۰۰ نخ سیگار است. این امر با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، ریوی، سرطان و دیگر مشکلات سلامت مرتبط است. بنابراین، ضروری است که آگاهی عمومی درباره‌ خطرات مصرف قلیان افزایش یابد و اقدامات پیشگیرانه برای کاهش مصرف آن در جامعه اتخاذ شوند.

شواهد موجود نشان می‌دهد که طب سوزنی می‌تواند به‌عنوان یک روش مکمل در کاهش درد ناشی از اقدامات پزشکی در نوزادان مؤثر باشد. بااین‌حال، به دلیل محدودیت‌های موجود در مطالعات و نیاز به انجام تحقیقات بیشتر و با کیفیت بالا، هم‌چنان شواهد ضعیف است و استفاده از این روش باید با احتیاط و تحت نظر متخصصان انجام شود.

تزریق سلول‌های بنیادی به زانو، در نگاه اول، روشی نوین و امیدوارکننده برای کاهش درد و بهبود عملکرد در مبتلایان به آرتروز به نظر می‌رسد، اما بررسی‌های علمی اخیر نشان می‌دهند که اگرچه این روش در برخی افراد بهبودهایی جزئی را ایجاد کرده، هنوز شواهد علمی کافی برای اثبات اثربخشی قطعی و بی‌خطری آن در طولانی‌مدت وجود ندارد. در حال حاضر، این روش در مرحله بررسی علمی قرار دارد و هنوز نمی‌توان آن را به‌عنوان یک درمان ثابت‌شده توصیه کرد.

با توجه به نتایج مقالات مروری بررسی‌شده، می‌توان نتیجه گرفت که تصور عمومی مبنی بر بی‌خطر بودن داروهای گیاهی به دلیل منشاء طبیعی‌شان، نادرست است. بسیاری از این داروها ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی جدی شوند، به‌ویژه در صورت مصرف نادرست یا تداخل با داروهای دیگر. بنابراین، توصیه می‌شود پیش‌از مصرف هرگونه داروی گیاهی، با پزشک یا داروساز مشورت شده و از منابع معتبر برای تهیه این داروها استفاده شود.

شواهد علمی حاکی از آن است که ادعای «شب‌بیداری عضلات را ضعیف می‌کند»، تا حد زیادی درست است. محرومیت کوتاه‌مدت از خواب (یک شب) ممکن است قدرت عضلات را به شکل محسوسی کاهش ندهد، اما فضا را برای تضعیف عملکرد عضلانی از طریق اختلال در سازوکارهای بازیابی فراهم می‌کند.