مطالعات مختلف نشان میدهند که بازگشت به کار پساز درمان سرطان پستان، یک فرایند پیچیده است که تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. برای تسهیل این فرایند، نیاز به رویکردی جامع و چندجانبه است که شامل حمایتهای پزشکی، روانی، اجتماعی و سازمانی میشود. همچنین، طراحی سیاستهای کاری منعطف و ارائه برنامههای توانبخشی مناسب میتوانند به بازگشت موفقیتآمیز به کار کمک کنند.
بررسی منابع علمی و پژوهشهای معتبر در زمینه تاثیرات مصرف روی بر آکنه نشان میدهد که ادعای «افزایش جوش صورت با مصرف مکمل روی» مستندی ندارد. مطالعات متعدد نشان دادهاند که افراد دارای آکنه سطح پایینتری از روی در خون خود داشته و مصرف مکمل روی میتواند به کاهش ضایعات ملتهب آکنه کمک کند. در عین حال، عوارض جانبی اصلی روی افزایش جوش نیست، بلکه مسائل گوارشی خفیف است. بنابراین براساس شواهد موجود، این ادعا که «مصرف قرص روی موجب افزایش جوش صورت میشود» صحیح نیست و حتی ممکن است مصرف مناسب روی در برخی موارد به بهبود وضعیت آکنه کمک کند.
استفاده منظم از کرم ضدآفتاب با SPF مناسب (حداقل ۱۵ و ترجیحاً ۳۰) و طیفگسترده، در کنار سایر تدابیر (لباس، سایهبان، اجتناب از مواجهه با تابش شدید) میتواند بهطور چشمگیری خطرات UV را شامل سرطان پوست، سوختگی و پیری زودرس، کاهش دهد (3، 5، 6). بنابراین، این ادعا درست است: کرم ضدآفتاب یکی از روشهای مؤثر محافظت از پوست در برابر آسیبهای خورشید است.
یوگا بهعنوان یک مداخله مکمل، میتواند در کاهش خستگی ناشی از سرطان و بهبود کیفیت زندگی بیماران نقش مهمی را ایفا کند. با این حال، اثربخشی آن به نوع سرطان، شدت علائم، و پیوستگی در انجام تمرینات بستگی دارد. یوگا نباید جایگزین درمانهای اصلی شود، اما میتواند بهعنوان بخشی از برنامه مراقبت جامع و چندبعدی استفاده شود.
با توجه به شواهد علمی موجود، این ادعا که «مردان هم ممکن است دچار سرطان پستان شوند»، صحیح است. هرچند ابتلای مردان نسبت به زنان بسیار نادر است، آمارهای معتبر (WHO؛ CDC، انجمن سرطان آمریکا و غیره) بیانگر وقوع آن در سطح درصدی محدود است. بنابراین هر مرد باید نسبت به وجود بافت پستانی و علائم احتمالی سرطان (مانند توده یا تغییرات پوستی) هوشیار باشد و در صورت مشاهده موارد مشکوک، پزشک را در جریان بگذارد.
این روزها که مساله کمبود آب شرب در شهرهای کشور بهعنوان یکی از چالشهای جدی مطرح است، روایتهای مختلفی درباره مصرف آب خانگی و مقایسه آن با سایر بخشها شنیده میشود. بررسی «فکتنامه سلامت» نشان داد بارشهای کل کشور تا ۲۸ تیرماه به ۱۴۷.۲ میلیمتر رسیده که نسبت به بارشهای سال گذشته، افتی ۴۰ درصدی […]
با جمعبندی شواهد علمی موجود میتوان گفت که، رابطه مستقیمی میان وضعیت بهداشت دهان و دندان و سلامت قلب و عروق وجود دارد. مطالعات مشاهدهای، مرورهای سیستماتیک و شواهد بیولوژیکی متعدد نشان میدهند افرادی که به مشکلات لثه مانند پریودنتیت دچار هستند، بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماریهای قلبیعروقی قرار دارند.
بر اساس شواهد موجود، نمیتوان با اطمینان گفت که تمیز کردن گوش برای سلامت گوش مفید است یا مضر. در مواردی که مشکل خاصی، مانند عفونت یا ترشح مزمن وجود ندارد، بهتر است از تمیز کردن مداوم و غیرضروری گوش خودداری شود، چون ممکن است باعث تحریک، آسیب یا ورود عفونت به داخل گوش شود. این کار را فقط باید در صورت نیاز و تحت راهنمایی پزشک انجام داد.
بررسیهای علمی نشان میدهند ورزش بر کیفیت اسپرم اثرگذار است: انجام منظم ورزش و با شدت متوسط باعث افزایش تعداد و تحرک اسپرم میشود و التهاب را کاهش میدهد، اما ورزش شدید و طولانی میتواند کیفیت اسپرم را کاهش دهد. بنابراین پاسخ سوال «آیا ورزش بر کیفیت اسپرم تأثیر دارد؟» مثبت است؛ ورزش تأثیرگذار است اما شدت و نحوه انجام آن مهم است. توصیه میشود، مردان برای حفظ یا بهبود باروری خود، ورزش متوسط (مثلاً چندبار در هفته، ورزش هوازی ملایم) را در برنامه زندگی خود قرار دهند و از ورزشهای خیلی سنگین یا مصرف استروئیدهای آنابولیک خودداری کنند.
بررسی شواهد نشان میدهد ادعای «افزایش احتمال بارداری با اصلاح سبک زندگی» تا حد زیادی درست است. بهعبارت دیگر، اقداماتی مانند حفظ وزن طبیعی، تغذیه متعادل، ورزش منظم، ترک سیگار و محدود کردن مصرف الکل، شانس بارداری را بهبود بخشیده و خطر ناباروری را کاهش میدهند. منابع معتبر و مقالات علمی همگی این توصیهها را تائید میکنند. بااینحال، باید توجه داشت این تغییرات سبک زندگی لزوماً تضمینکننده بارداری نیست، زیرا عواملی مانند سن و مشکلات بیولوژیک خاص نیز بسیار مهماند. در نهایت میتوان گفت، اصلاح سبک زندگی یک گام کلیدی و مثبت برای افزایش شانس بارداری است، ولی اگر پس از رعایت این نکات بارداری رخ نداد، لازم است افراد زیر نظر متخصص، بررسیهای پزشکی بیشتری انجام دهند.
مطالعات نشان میدهند انجام فعالیتهای تفریحی، مانند فیلمدیدن، میتوانند خلقوخو را بهبود بخشند، استرس را کاهش دهند و با فراهم کردن تجربههای هیجانی سالم (خنده یا اشک) به تسکین روان کمک کنند. از سوی دیگر، فیلمدیدن گروهی میتواند حس اتحاد اجتماعی را تقویت کند. بااینحال، تأثیر مثبت فیلمدیدن بستگی به نوع فیلم، شدت استرس فرد و نحوه استفاده از آن، دارد. اگر بیشازحد به تماشای فیلم بپردازید و دیگر فعالیتهای ضروری را کنار بگذارید، ممکن است نتیجه مطلوب را نگیرید. در مجموع، میتوان نتیجه گرفت تماشای فیلم تا حد زیادی میتواند آرامشبخش باشد؛ اما بهتر است آن را جزئی از سبک زندگی سالم، در کنار دیگر روشهای مقابله با استرس، در نظر گرفت.