استفاده طولانی‌مدت از هدفون، به‌ویژه در سطح صدای بالا، می‌تواند منجر به آسیب تدریجی و غیرقابل بازگشت شنوایی شود. نوجوانان و جوانان در معرض بیشترین میزان خطر قرار دارند، زیرا اغلب در محیط‌های پر سر و صدا از هدفون استفاده می‌کنند و سطح صدا را بیش‌ازحد افزایش می‌دهند. رعایت اصول شنیداری ایمن، مانند محدود کردن زمان استفاده و حفظ صدا زیر ۸۵ دسی‌بل، برای پیشگیری از بروز این آسیب‌ها ضروری است.

مصرف هم‌زمان الکل و استامینوفن در شرایط متعارف، اغلب مشکل‌ساز نیست و خودبه‌خود باعث آسیب کبدی نمی‌شود. به عبارت دیگر، ادعای «خطرناک بودن مطلق» این ترکیب درست نیست و باید میزان مصرف الکل و دوز دارو را در نظر گرفت. با این حال، در افراد الکلی مزمن یا کسانی که به‌طور مرتب دوز بالایی را از استامینوفن مصرف می‌کنند، احتمال آسیب جدی کبدی وجود دارد. در نتیجه می‌توان گفت، این ادعا فقط در شرایط خاص (مصرف زیاد الکل یا تکرار دوز بالای استامینوفن) صحیح است و در شرایط عادی معتبر نیست.

بررسی شواهد علمی و گزارش‌های معتبر نشان می‌دهد ادعای بی‌ضرر بودن سیگارهای گیاهی «نادرست» است. اگرچه این محصولات فاقد نیکوتین‌اند، هنگام سوختن، مواد سمّی و سرطان‌زا را آزاد می‌کنند که می‌توانند موجب ابتلا به بیماری‌های ریوی، قلبی و سرطان شوند، بنابراین جایگزین سالمی برای سیگار وجود ندارد و بهترین راه کاهش خطر، ترک کامل مصرف هر نوع سیگار است.

شواهد علمی نشان می‌دهد که آنتی‌بیوتیک‌های موضعی درمان اصلی کراتیت باکتریایی هستند و در کاهش مدت زمان لازم برای دستیابی به بهبودی و کنترل عفونت نقش دارند. با این حال، شواهد موجود در خصوص استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی به‌عنوان درمان کمکی کافی نبوده و اثربخشی و بی‌خطری آن‌ها هنوز به‌طور قطعی تأیید نشده است. ب

با توجه به شواهد موجود، می‌توان گفت که نگرانی‌هایی درباره بی‌خطر بودن مصرف گوشت‌های مصنوعی وجود دارد، اما شواهد علمی برای اثبات خطرات جدی آن‌ها هنوز محدود و ناکافی است. بنابراین، مصرف این محصولات نیازمند رعایت دقیق استانداردهای ایمنی و انجام تحقیقات بیشتر است.

از آنجایی‌که مطالعات مختلف درباره بررسی وجود ارتباط میان تزریق واکسن و ابتلا به سرطان می‌توانند محدودیت‌های مختلفی داشته و نقدهای علمی بدان وارد باشند، معمولا تصمیم‌گیری‌های بالینی نباید مبتنی بر یک مقاله بوده و بایستی مجموع شواهد را در نظر گرفت، در نتیجه یافته‌های این مطالعه به دلیل نقدهایی که بدان وارد است، قابل نقد باقی می‌مانند.

با توجه به شواهد موجود، می‌توان گفت که ادعای «تمرین راه رفتن با دستگاه کمکی پس‌از سکته مغزی، شانس راه رفتن مستقل بیمار را افزایش می‌دهد»، درست است. این دستگاه‌ها، به‌ویژه وقتی با فیزیوتراپی ترکیب شوند، شانس استقلال بیماران را بیشتر می‌کنند. البته نباید انتظار داشت سرعت یا استقامت فرد به‌طور چشمگیری تغییر کند، و هم‌چنین باید دانست که ممکن است تاثیرات آن در درازمدت کاهش پیدا کنند. بنابراین، استفاده از این دستگاه‌ها یک روش مفید و بی‌خطر برای کمک به بازتوانی بیماران پس‌از سکته مغزی است، اما جایگزین کامل فیزیوتراپی سنتی نمی‌شود.

تیمروسال یک ماده نگهدارنده مبتنی بر جیوه است که دهه‌هاست در ایالات متحده در ویال‌های چند دوزی (ویال‌های حاوی بیش از یک دوز) داروها و واکسن‌ها استفاده می‌شود. هیچ شواهدی مبنی بر آسیب ناشی از دوزهای پایین تیمروسال در واکسن‌ها وجود ندارد، به جز واکنش‌های جزئی و خفیف، مانند قرمزی و تورم در محل تزریق. در ژوئیه ۱۹۹۹، آژانس‌های خدمات سلامت عمومی، آکادمی اطفال آمریکا و تولیدکنندگان واکسن توافق کردند که تیمروسال باید به‌عنوان یک اقدام احتیاطی در واکسن‌ها کاهش یابد یا حذف شود.

اسفنج‌های ظرف‌شویی، با ساختار متخلخل و مرطوب خود، محیطی ایده‌آل برای رشد و تجمع انواع باکتری‌ها و قارچ‌ها هستند. این ابزار روزمره می‌تواند میزبان باکتری‌های بالقوه بیماری‌زا برای دستگاه گوارش، از جمله گونه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک، باشند و حتی پس‌از شست‌وشو، بخشی از آن‌ها قادر به بقا و انتقال به ظروف و مواد غذایی هستند.

با توجه به مرورهای سیستماتیک و مقالات بالینی موجود، ادعای «تمیز کردن گوش می‌تواند عفونت مزمن گوش میانی را درمان کند»، به‌صورت کلی و به‌تنهایی، تأیید نشده و شواهد کافی و با کیفیت بالا برای اثبات آن وجود ندارد. تمیز کردن گوش به‌تنهایی معمولاً به‌عنوان درمان قطعی پذیرفته نمی‌شود، اما به‌عنوان یک اقدام حمایتی که برای خارج کردن ترشحات و رسیدن بهتر قطره‌های موضعی آنتی‌بیوتیک یا آنتی‌سپتیک به محل عفونت انجام می‌شود، نقش مهمی دارد و ممکن است هنگام همراهی با درمان موضعی به بهبودی کمک کند. هم‌چنین، نظارت تخصصی و انجام روش توسط کادر آموزش‌دیده اهمیت بالایی دارد تا از بروز عوارض پیشگیری شود.

شواهد علمی نشان می‌دهند که بیماری‌های تنفسی محدود به «زمستان» نبوده و «تابستان» هم می‌تواند صحنه‌ بروز و گسترش آن‌ها باشد. الگوهای فصلی این بیماری‌ها تحت تأثیر ترکیبی از عوامل اقلیمی (دما، رطوبت، تابش نور خورشید)، ویژگی‌های جغرافیایی، و رفتار انسانی (تجمع در فضاهای بسته و استفاده از سیستم‌های سرمایشی) شکل می‌گیرند.

برای افرادی که سال‌ها در انتظار درمانی برای هانتینگتون بودند، این خبر امیدی تازه را به ارمغان آورده است. این درمان ژنی، نه‌تنها به دنبال کاهش علائم بیماری است، بلکه هدف آن تغییر مسیر بیماری از ریشه ژنتیکی است. اگر این درمان اثربخشی خود را ثابت کند، ممکن است بتواند تغییرات عمده‌ای را در زندگی میلیون‌ها بیمار ایجاد کند.