بررسی شواهد علمی و گزارش‌های معتبر نشان می‌دهد ادعای بی‌ضرر بودن سیگارهای گیاهی «نادرست» است. اگرچه این محصولات فاقد نیکوتین‌اند، هنگام سوختن، مواد سمّی و سرطان‌زا را آزاد می‌کنند که می‌توانند موجب ابتلا به بیماری‌های ریوی، قلبی و سرطان شوند، بنابراین جایگزین سالمی برای سیگار وجود ندارد و بهترین راه کاهش خطر، ترک کامل مصرف هر نوع سیگار است.

با توجه به شواهد موجود، می‌توان گفت که نگرانی‌هایی درباره بی‌خطر بودن مصرف گوشت‌های مصنوعی وجود دارد، اما شواهد علمی برای اثبات خطرات جدی آن‌ها هنوز محدود و ناکافی است. بنابراین، مصرف این محصولات نیازمند رعایت دقیق استانداردهای ایمنی و انجام تحقیقات بیشتر است.

اسفنج‌های ظرف‌شویی، با ساختار متخلخل و مرطوب خود، محیطی ایده‌آل برای رشد و تجمع انواع باکتری‌ها و قارچ‌ها هستند. این ابزار روزمره می‌تواند میزبان باکتری‌های بالقوه بیماری‌زا برای دستگاه گوارش، از جمله گونه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک، باشند و حتی پس‌از شست‌وشو، بخشی از آن‌ها قادر به بقا و انتقال به ظروف و مواد غذایی هستند.

با توجه به مرورهای سیستماتیک و مقالات بالینی موجود، ادعای «تمیز کردن گوش می‌تواند عفونت مزمن گوش میانی را درمان کند»، به‌صورت کلی و به‌تنهایی، تأیید نشده و شواهد کافی و با کیفیت بالا برای اثبات آن وجود ندارد. تمیز کردن گوش به‌تنهایی معمولاً به‌عنوان درمان قطعی پذیرفته نمی‌شود، اما به‌عنوان یک اقدام حمایتی که برای خارج کردن ترشحات و رسیدن بهتر قطره‌های موضعی آنتی‌بیوتیک یا آنتی‌سپتیک به محل عفونت انجام می‌شود، نقش مهمی دارد و ممکن است هنگام همراهی با درمان موضعی به بهبودی کمک کند. هم‌چنین، نظارت تخصصی و انجام روش توسط کادر آموزش‌دیده اهمیت بالایی دارد تا از بروز عوارض پیشگیری شود.

شواهد علمی نشان می‌دهند که بیماری‌های تنفسی محدود به «زمستان» نبوده و «تابستان» هم می‌تواند صحنه‌ بروز و گسترش آن‌ها باشد. الگوهای فصلی این بیماری‌ها تحت تأثیر ترکیبی از عوامل اقلیمی (دما، رطوبت، تابش نور خورشید)، ویژگی‌های جغرافیایی، و رفتار انسانی (تجمع در فضاهای بسته و استفاده از سیستم‌های سرمایشی) شکل می‌گیرند.

برای افرادی که سال‌ها در انتظار درمانی برای هانتینگتون بودند، این خبر امیدی تازه را به ارمغان آورده است. این درمان ژنی، نه‌تنها به دنبال کاهش علائم بیماری است، بلکه هدف آن تغییر مسیر بیماری از ریشه ژنتیکی است. اگر این درمان اثربخشی خود را ثابت کند، ممکن است بتواند تغییرات عمده‌ای را در زندگی میلیون‌ها بیمار ایجاد کند.

شواهد نشان می‌دهند که چاقی به‌طور کلی یک عامل خطر مهم برای بروز بیماری‌های قلبی–عروقی و سکته مغزی است. هرچند برخی مطالعات الگوی «پارادوکس چاقی» را مطرح کرده‌اند، این موضوع بیشتر ناشی از عوامل آماری و شرایط خاص بالینی است تا یک اثر محافظتی واقعی. بنابراین، ادعای بی‌خطر بودن یا سودمند بودن چاقی درست نیست و تعادل وزنی در محدوده مطلوب شاخص توده بدنی و توجه به توزیع چربی (به‌ویژه چربی شکمی)، کلید اصلی حفظ سلامت قلب و مغز است.

هیچ شواهد علمی معتبری وجود ندارد که نوشیدن آب در صبحگاه، به‌طور ویژه باعث سم‌زدایی شود. بنابراین، مصرف منظم و کافی آب در طول روز توصیه می‌شود و تمرکز بر «دتوکس صبحگاهی» بیشتر بر باورهای عمومی و تبلیغات غیرعلمی بنا می‌شود تا بر شواهد پژوهشی معتبر.

همانژیوم کبدی معمولاً یک ضایعه خوش‌خیم و بی‌خطر است که اغلب بدون علامت باقی می‌ماند و نیازی به درمان تهاجمی ندارد. تصمیم‌گیری بالینی باید بر اساس اندازه، رشد و علائم بالینی صورت گیرد و در اغلب موارد پیگیری منظم و مراقبت محافظه‌کارانه کافی است.

مرور شواهد علمی نشان می‌دهد که مصرف ماچا می‌تواند تاثیرات سودمندی بر سلامت وضعیت شناختی، خلق‌وخو و عملکرد جسمانی داشته باشد و نقشی را در بهبود شاخص‌های قلبی‌عروقی، کنترل قند خون و کاهش خستگی ایفا کند. با این حال، مصرف بیش‌ازحد آن به دلیل محتوای بالای کافئین و ترکیبات فنولی ممکن است با عوارضی مانند اضطراب، بی‌خوابی، تپش قلب، مشکلات گوارشی، کاهش جذب آهن و افزایش خطر سنگ کلیه همراه باشد.

شواهد علمی قوی نشان می‌دهند که تغییرات در سبک زندگی – حتی بدون مصرف دارو – به‌طور مستقل می‌توانند خطر بروز سکته قلبی و مغزی را کاهش دهد. اصلاح رژیم غذایی، فعالیت بدنی منظم، ترک سیگار و کنترل وزن، همگی تأثیر چشمگیری بر کاهش عوامل خطر دارند. بنابراین، ادعای مطرح‌شده درست است، با این توضیح که در برخی بیماران پرخطر، دارو نیز باید در کنار اصلاح سبک زندگی مصرف شود.

بر اساس شواهد علمی موجود، نمی‌توان به‌طور قطعی ادعا کرد که کبد چرب به‌تنهایی و مستقیماً باعث ریزش مو می‌شود. اگرچه شیوع کبد چرب در برخی انواع ریزش مو (به‌ویژه ریزش موی ارثی و سکه‌ای) بالاتر است و برخی مکانیسم‌های بیولوژیک مشترک وجود دارند، عوامل زمینه‌ای مانند چاقی، اختلالات متابولیک و کمبودهای تغذیه‌ای نقش مهم‌تری دارند. هم‌چنین، بسیاری از مطالعات انسانی موجود، رابطه همبستگی (و نه علت و معلولی) را نشان داده‌اند و برای اثبات این ارتباط به انجام مطالعات طولی و مداخله‌ای بیشتری نیاز است. بنابراین، ادعای اینکه «کبد چرب باعث ریزش مو می‌شود» در حال حاضر از نظر علمی اثبات نشده و نیازمند تحقیقات بیشتر است. توصیه می‌شود افراد برای پیشگیری از ابتلا به هر دو مشکل، سبک زندگی سالم، تغذیه مناسب و کنترل وزن را رعایت کنند.