خلاصه بررسی: شواهد علمی نشان میدهد که مصرف روزانه مکملهای آهن در دوران بارداری بهطور قابل توجهی خطر کمخونی و کمبود آهن را در مادران کاهش داده و به بهبود وزن نوزادان هنگام تولد کمک میکند. همچنین شواهد امیدوارکنندهای وجود دارد که مصرف آهن و فولیکاسید میتواند خطر تولد زودرس را کاهش دهد. این نتایج از تحقیقات متعددی پشتیبانی میشوند و تأثیر مثبت آهن بر سلامت مادر و جنین را تأیید میکنند.
خلاصه بررسی: براساس شواهد موجود، هورموندرمانی، به ویژه استروژندرمانی، ممکن است تأثیر مثبت اندکی بر عملکرد جنسی زنان پس از یائسگی داشته باشد. این تأثیر به خصوص در بهبود علائمی مانند خشکی واژن و درد هنگام مقاربت مشهود است.
اخیرا یک پژوهشگر طب سنتی به نام مهدی میرغضنفری در خبرگزاری فارس ادعا کرده است: افراد مبتلا به دیابت با رعایت تدابیر تغذیهای، ورزش، خواب مطلوب و مصرف برخی گیاهان دارویی با توجه به مزاجشان مصرف داروهای شیمیایی را کاهش دهند. فکت نامه سلامت با هدف شفاف سازی این ادعا، با مرور منابع علمی به […]
خلاصه بررسی: باور عمومی مبنی بر کشنده بودن مصرف همزمان خربزه و عسل، هیچ پایه علمی ندارد. هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد این ترکیب خطرناک یا مرگبار است. با این حال، مصرف بیش از حد هر ماده غذایی میتواند باعث ناراحتیهای گوارشی شود. توصیه میشود افراد در مصرف هر ماده غذایی اعتدال را رعایت کنند و در صورت داشتن حساسیت یا بیماری خاص، با پزشک خود مشورت کنند.
خلاصه بررسی: مطالعات محدودی انجام شده است که نشان داده کلروفیل ممکن است در کاهش وزن موثر باشد. اما این مطالعات محدود اکثرا در سطح آزمایشگاهی و بر روی حیوانات انجام شده و مطالعات بالینی انجام شده بر روی انسان ها بسیار کم است در نتیجه برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا کلروفیل مایع میتواند به طور موثر و ایمن باعث کاهش وزن شود خیلی زود است و به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است.
خلاصه بررسی: بر اساس بررسیهای علمی، نوشیدن آب یا دیگر مایعات همراه با غذا تأثیر منفی بر هضم نداشته و به نظر نمیرسد که سلامت را مختل کند. در واقع، مایعات به شکستن تکههای بزرگ غذا کمک کرده و حرکت نرمتر آن را تسهیل میکنند. همچنین، معده در طول هضم آب را به همراه اسید معده و آنزیمهای گوارشی ترشح میکند که برای عملکرد صحیح این آنزیمها ضروری است. بنابراین، نوشیدن مایعات در حین وعدههای غذایی مضر نیست.
خلاصه بررسی: مطالعات نتایج امیدوارکنندهای را در رابطه با تأثیر مدیتیشن در کاهش استرس و به دنبال آن کاهش بیماریهای قلبی عروقی را گزارش کردهاند؛ اما سطح قطعیت این شواهد پایین است و به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است.