در این مطلب با استفاده از جمع بندی شواهد به آخرین وضعیت مصرف الکل در جهان خواهیم پرداخت. در روزهای آتی به طور مفصل به وضعیت مصرف الکل در ایران خواهیم پرداخت

پاسخ کلی به این ادعا، به نوع سرطان، سن بیمار، نوع و مقدار درمان دریافتی بستگی دارد. با این وجود، اگرچه شیمی‌درمانی و پرتودرمانی ممکن است به تخمدان‌ها آسیب برسانند و شانس بارداری را کاهش دهند، به‌ویژه در سرطان‌هایی مانند پستان، مغز، کلیه و استخوان، با گذشت زمان از پایان درمان، احتمال بارداری دوباره افزایش پیدا می‌کند. روش‌های پزشکی نوین نیز پیش‌از شروع شیمی‌درمانی، می‌توانند کمک زیادی به حفظ قدرت باروری کنند.

مطالعات مختلف نشان می‌دهند که بازگشت به کار پس‌از درمان سرطان پستان، یک فرایند پیچیده است که تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. برای تسهیل این فرایند، نیاز به رویکردی جامع و چندجانبه است که شامل حمایت‌های پزشکی، روانی، اجتماعی و سازمانی می‌شود. هم‌چنین، طراحی سیاست‌های کاری منعطف و ارائه برنامه‌های توان‌بخشی مناسب می‌توانند به بازگشت موفقیت‌آمیز به کار کمک کنند.

با توجه به شواهد حاصل از مطالعات حیوانی، ادعای «مصرف دوز پایین نیکوتین می‌تواند سرعت پیری مغز را کاهش دهد»، از نظر زیستی قابل‌قبول به‌نظر می‌رسد، اما تاکنون داده‌های انسانی کافی در دست نیست و نتایج موجود نیز با یکدیگر ناسازگارند؛ بنابراین، نمی‌توان با اطمینان این روش را بی‌خطر و مؤثر دانست. این ادعا هم‌چنان در مرحله‌ تحقیقات پیش‌بالینی بوده و مطالعات انسانی در مقیاس کوچک انجام شدند و انجام مطالعات گسترده‌­تر الزامی است.

یوگا به‌عنوان یک مداخله مکمل، می‌تواند در کاهش خستگی ناشی از سرطان و بهبود کیفیت زندگی بیماران نقش مهمی را ایفا کند. با این حال، اثربخشی آن به نوع سرطان، شدت علائم، و پیوستگی در انجام تمرینات بستگی دارد. یوگا نباید جایگزین درمان‌های اصلی شود، اما می‌تواند به‌عنوان بخشی از برنامه مراقبت جامع و چندبعدی استفاده شود.

اگرچه آزمایش‌های ساده خون مانند سنجش سطح سرمی رتینول (SR) و پروتئین متصل‌شونده به رتینول (RBP) به‌دلیل سهولت و در دسترس بودن، ابزار رایجی برای بررسی وضعیت «ویتامین آ» هستند، شواهد نشان می‌دهد که این روش‌ها همیشه قابل اعتماد نیستند. عواملی مانند التهاب، چاقی، عفونت یا تغییرات فیزیولوژیکی می‌توانند نتایج این آزمایش‌ها را به‌طور چشم‌گیری تحت تأثیر قرار داده و حتی موجب تشخیص نادرست شوند؛ به‌طوری‌که فردی سالم به اشتباه دچار کمبود آن تشخیص داده شود یا برعکس.

این ادعا مبنی بر اینکه دوش آب سرد سیستم ایمنی را تقویت می‌کند، نمی‌تواند به‌صورت قطعی تأیید شود. شواهد اولیه اندک، نشانگر تحریک‌ بسیار کوتاه‌مدت پاسخ سیستم ایمنی است، اما تأثیر واقعی بر کاهش عفونت یا بیماری ثابت نشده است. انجام مطالعات بزرگ‌تر، کنترل‌شده، با معیارهای بالینی دقیق و طراحی بلندمدت نیاز است، در نتیجه، شواهد فعلی کافی نیستند. بنابراین، ادعای مذکور در حد فرضیه باقی می‌ماند و نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

با توجه به شواهد علمی موجود، این ادعا که «مردان هم ممکن است دچار سرطان پستان شوند»، صحیح است. هرچند ابتلای مردان نسبت به زنان بسیار نادر است، آمارهای معتبر (WHO؛ CDC، انجمن سرطان آمریکا و غیره) بیانگر وقوع آن در سطح درصدی محدود است. بنابراین هر مرد باید نسبت به وجود بافت پستانی و علائم احتمالی سرطان (مانند توده یا تغییرات پوستی) هوشیار باشد و در صورت مشاهده موارد مشکوک، پزشک را در جریان بگذارد.

با جمع‌بندی شواهد علمی موجود می‌توان گفت که، رابطه مستقیمی میان وضعیت بهداشت دهان و دندان و سلامت قلب و عروق وجود دارد. مطالعات مشاهده‌ای، مرورهای سیستماتیک و شواهد بیولوژیکی متعدد نشان می‌دهند افرادی که به مشکلات لثه مانند پریودنتیت دچار هستند، بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی قرار دارند.

قطره آهن نه‌تنها موجب پوسیدگی دندان نمی‌شود، بلکه به‌دلیل تامین آهن و پیشگیری از کم‌خونی ناشی از فقر آهن، از پوسیدگی دندان‌های کودکان جلوگیری می‌کند.

مطالعات نشان می‌دهند انجام فعالیت‌های تفریحی، مانند فیلم‌دیدن، می‌توانند خلق‌وخو را بهبود بخشند، استرس را کاهش دهند و با فراهم کردن تجربه‌های هیجانی سالم (خنده یا اشک) به تسکین روان کمک کنند. از سوی دیگر، فیلم‌دیدن گروهی می‌تواند حس اتحاد اجتماعی را تقویت کند. بااین‌حال، تأثیر مثبت فیلم‌دیدن بستگی به نوع فیلم، شدت استرس فرد و نحوه‌ استفاده از آن، دارد. اگر بیش‌ازحد به تماشای فیلم بپردازید و دیگر فعالیت‌های ضروری را کنار بگذارید، ممکن است نتیجه‌ مطلوب را نگیرید. در مجموع، می‌توان نتیجه گرفت تماشای فیلم تا حد زیادی می‌تواند آرامش‌بخش باشد؛ اما بهتر است آن را جزئی از سبک زندگی سالم، در کنار دیگر روش‌های مقابله با استرس، در نظر گرفت.

سرطان دیگر واژه‌ای غیرقابل‌عبور نیست. اگرچه نوع و مرحله سرطان تعیین‌کننده مسیر درمان هستند، علم پزشکی در حال حرکت به سوی درمان‌های دقیق‌تر و مؤثرتر است. مهم آن است که مردم آگاه باشند، از چکاپ‌های منظم غفلت نکنند، و در صورت مواجهه با بیماری، با امید و واقع‌بینی مسیر درمان را دنبال کنند.