مراقب تبلیغات بی اساس فروش محصولات غذایی، دارویی یا بهداشتی در فضای مجازی باشید....

نوشیدن یک لیوان آب پیش‌از صرف صبحانه متابولیسم بدن را افزایش نمی‌دهد، اما می‌تواند به کاهش کالری مصرفی و کنترل اشتها کمک کند. این روش ساده و کم‌هزینه برای افرادی که رژیم غذایی دارند، برای کاهش وزن کمک‌کننده است.

در پرتو شواهد علمی گسترده باید گفت، انجام منظم ورزش به‌طور مؤثری باعث بهبود سلامت قلب می‌شود.

شواهد علمی موجود نشان می‌دهد که خواب عصرگاهی و شرایط نوری هنگام غروب آفتاب می‌توانند بر ریتم طبیعی بدن و کیفیت خواب شبانه اثر بگذارند.

استرس روانی مزمن می‌تواند چرخه طبیعی رشد مو را مختل کرده و با ایجاد التهاب و آسیب به فولیکول‌ها، ریزش مو را افزایش دهد. هم‌چنین فشارهای روانی روزمره با شدت ریزش مو رابطه مستقیم دارند، هرچند شدت آن بسته به شرایط فردی متفاوت خواهد بود.

برپایه شواهد علمی موجود می‌توان گفت، انجام جراحی در موارد سرطان متاستاتیک معمولاً باعث افزایش طول عمر بیمار نمی‌شود. این روش بیشتر برای کنترل موضعی بیماری و پیشگیری از بروز مشکلات ناشی از تومور اولیه مفید است، نه برای کنترل بیماری در کل بدن.

بررسی مطالعات موجود نشان می‌دهد که این ادعا تا حدی درست است، اما شواهد آن ضعیف و ناکافی هستند. برخی داروها توانسته‌اند علائم ناراحت‌کننده ترک را کاهش دهند و به ماندگاری بیشتر بیماران در روند درمان کمک کنند، بنابراین دارودرمانی می‌تواند برای برخی افراد به‌عنوان رویکرد کمکی مفید باشد.

شواهد علمی نشان می‌دهند که استفاده از ماسک می‌تواند در کاهش تماس با آلاینده‌های هوا و حتی برخی عوامل بیماری‌زا مؤثر باشد، به‌ویژه زمانی که ماسک استاندارد بوده و به‌درستی استفاده شود.

شواهد علمی نشان می‌دهد داروهای گیاهی نمی‌توانند جایگزین درمان‌های استاندارد برای ترک اعتیاد به مواد مخدر باشند. آن‌ها فقط نقش مکمل و کمکی در کاهش علائم و بهبود وضعیت روانی و جسمانی دارند و اثربخشی‌شان نیازمند انجام مطالعات گسترده‌تر و کارآزمایی‌های بالینی است.

انجام ترکیبی از تمرینات هوازی و مقاومتی، به‌عنوان رویکردی چندوجهی در توان‌بخشی پس‌از وقوع سکته مغزی، می‌توانند هم عملکرد حرکتی و هم توانایی‌های شناختی بیماران را ارتقا بخشند.

بر اساس شواهد موجود، در حال حاضر ادعای «مداخلات رفتاری و خودمدیریتی می‌توانند کیفیت زندگی مبتلایان به صرع را بهبود دهند»، به‌طور قطعی تأیید نمی‌شود. می‌توان گفت این ادعا تا حدی درست است، اما شواهد آن محدود و نامطمئن بوده و انجام پژوهش‌های بیشتری برای اثبات آن ضروری است.

بررسی‌ شواهد نشان می‌دهد نرخ بقا در سرطان‌های مختلف، متفاوت است. بیماران مبتلا به سرطان‌های تیروئید، پروستات، پستان و ملانوما، بالاترین شانس زندگی را دارند، درحالی‌که سرطان‌های پانکراس، کبد و ریه هم‌چنان دشوارترین انواع سرطان برای درمان محسوب می‌شوند.