سوگیری انتشار می‌تواند به تحریف واقعیت‌های علمی و ایجاد تصورات نادرست از اثربخشی یا ایمنی مداخلات پزشکی منجر شود. برای حفظ اعتبار علمی و اطمینان از تصمیم‌گیری‌های مبتنی بر شواهد صحیح، ضروری است که تمام نتایج پژوهش‌ها، بدون توجه به مثبت یا منفی بودن آن‌ها، به‌طور شفاف و کامل منتشر شوند. افزایش آگاهی از این نوع سوگیری و اتخاذ راهبردهای مناسب برای مقابله با آن، گامی مؤثر در جهت ارتقای کیفیت تحقیقات علمی و حفاظت از سلامت عمومی است.

گاهی ممکن است یک پژوهش بخاطر روش شناسی نادرست به این مشکل گرفتار شود و نتایج مطالعه قابل اتکا نباشد. در نتیجه استناد به مطالعات بدون ارزیابی نقادانه متخصصین تحقیقات بالینی باید با احتیاط انجام شود. یکی از این ارزیابی ها وجود این سوگیری در مطالعه است که باید بدان توجه ویژه کرد.

در یکی از مطالب قبل خطای اندازه گیری و دو خطای آلفا و بتا که مربوط حجم نمونه در مطالعات علوم پزشکی می‌شد را معرفی کردیم. در این سلسله از پست‌ها قصد داریم خطای سیستماتیک و انواع آن را معرفی کنیم. خطاهای سیتماتیک خطاهایی هستند که نتایج مطالعه را به یک سمت‌وسوی خاص منحرف می‌کنند.

بیان مصداق‌های درمانی اگرچه می‌تواند جذاب و قابل توجه باشد، اما به تنهایی نمی‌تواند دلیلی بر معتبر بودن یک روش درمانی باشد. برای تصمیم‌گیری در مورد انتخاب روش درمانی، همیشه باید به شواهد علمی معتبر و نظر متخصصان مراجعه کرد. گول شیادان را نخورید...

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چگونه محققان پزشکی از دقیق و قابل اعتماد بودن مطالعات خود اطمینان حاصل می کنند؟ آنقدرها هم که به نظر می رسد ساده نیست! دو موضوع مهمی که می تواند بر مطالعات تأثیر بگذارد، خطای نمونه گیری و خطاهای آماری است. در این پست از فکت نامه سلامت این مفاهیم را در تحقیقات علوم پزشکی معرفی خواهیم کرد.

مخدوش شدگی یک مفهوم کلیدی در تحقیقات پزشکی است که می تواند اعتبار نتایج مطالعه را تحت تاثیر قرار دهد.

سوگیری در مطالعات علوم پزشکی به معنای انحراف نتایج یا استنتاج‌ها از حقیقت است. این انحراف می‌تواند در هر مرحله از تحقیق، از طراحی اولیه گرفته تا تحلیل نهایی داده‌ها، رخ دهد. سوگیری می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، مانند روش‌های نامناسب نمونه‌گیری، جمع‌آوری ناقص داده‌ها، یا تفسیر نادرست نتایج. شناخت این مفهوم برای درک صحیح نتایج تحقیقات پزشکی ضروری است.

 در دو بخش از مطالب قبلی از فکت نامه سلامت برخی از مغالطه‌های منطقی که افراد علم ستیز و طرف‌داران شبه‌علم در تولید محتوای بدون شواهد از آن استفاده می‌کنند را معرفی کردیم. در این پست آخرین موارد از مغالطه های منطقی که افراد ضدعلم ممکن است از آن ها استفاده کنند را معرفی میکنیم.

 مغالطه منطقی یک شگرد انحرافی است که با معرفی یک موضوع نامربوط توجه را از موضوع اصلی منحرف می‌کند. به عنوان مثال، هنگام بحث در مورد ایمنی واکسن‌ها، یک فرد مخالف واکسن ممکن است گفتگو را به سمت تئوری‌های توطئه نامرتبط در مورد شرکت‌های داروسازی منحرف کند، بنابراین از شواهد واقعی در مورد ایمنی واکسن اجتناب می‌کند.

یکی از رایج‌ترین تکنیک‌های افراد ضد علم و شبه علم، استفاده از اصطلاحات علمی پیچیده و واژه‌های شبه علمی است. این روش به آنها کمک می‌کند تا ادعاهای خود را معتبر و علمی جلوه دهند، در حالی که در واقعیت، این ادعاها فاقد پشتوانه علمی هستند.

شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، توییتر و فیسبوک به طور فزاینده‌ای به منبع اصلی اطلاعات برای بسیاری از افراد تبدیل شده‌اند. سلبریتی‌ها با داشتن میلیون‌ها دنبال‌کننده، قدرت زیادی در شکل دادن به افکار عمومی دارند. اما باید به یاد داشته باشیم که شهرت در یک زمینه (مثلاً بازیگری یا ورزش) لزوماً به معنای داشتن دانش تخصصی در حوزه سلامت نیست.

افراد علم ستیز و طرف‌داران شبه علم از مغالطه‌های منطقی مختلف استفاده می‌کنند تا به ادعاهای خود (علیرغم فقدان شواهد علمی محکم) حال و هوای معتبر بودن ببخشند.